نانوکامپوزیت برپایه پروتئین آلبومین و مروری بر کاربردهای آن در مهندسی پزشکی

آلبومین ماکرومولکول پروتئینی است که از اوایل قرن بیستم مورد توجه بوده و کاربردهای درمانی متعددی دارد. آلبومین به عنوان یک پروتئین فراوان با زیست سازگاری، خون سازگاری و زیست تخریب پذیری مناسب است. وجود گروه های عاملی متعدد امکان حمل مقادیر قابل توجه عوامل درمانی، تشخیصی و همچنین عوامل هدفمندسازی به آن را امکان پذیر می سازد. این پروتئین ازیک طرف کاربرد درمانی داشته و از طرف دیگر در فرمولاسیون های مختلفی جهت حمل عوامل دارویی و تشخیصی استفاده می شود. مزایا و پتانسیل های متعدد این پروتئین آن را در کانون توجه محققین حوزه پزشکی قرار داده است. مزایای زیادی برای نانوکامپوزیت­های بر پایه­ی آلبومین در تسهیل کاربردهای بالینی آن ها در زمینه­های مختلف، شامل رهایش دارو، تصویربرداری زیستی و ترانوستیک، مهندسی بافت و پوشش در نظر شده است.

کلیدواژه ها:

Protein ، Albumin ، Nanocomposite ، Drug Delivery ، Imaging ، Tissue Engineering ، پروتئین ، آلبومین ، نانوکامپوزیت ، سامانه دارورسانی ، تصویربرداری ، مهندسی بافت