ارزیابی کاربرد هورمون سیتوکینین و آهن بر عملکرد و میزان تجمع عناصر آهن، روی و منگنز در دانه ارقام نخود

به منظور ارزیابی اثر هورمون سیتوکینین و آهن بر درصد تجمع عناصر آهن، روی و منگنز در دانه ی ارقام نخود آزمایشی در دو سال زراعی ۹۰-۱۳۸۹ و ۹۱-۱۳۹۰ به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در شهرستان خرم آباد انجام شد. در این تحقیق سه رقم آزاد، هاشم و توده محلی در چهار سطح مصرف آهن شامل ۰ (شاهد)، ۵، ۱۰ و ۱۵  میلی گرم در لیتر و چهار سطح مصرف هورمون سیتوکینین شامل ۰ (شاهد)، ۵، ۱۰ و ۱۵ میلی گرم در لیتر مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد برهمکنش مصرف آهن و سیتوکینین بر تجمع آهن در دانه مثبت بود و رقم هاشم در غلظت ۱۰ میلی گرم در لیتر آهن و ۱۵ میلی گرم در لیتر سیتوکینین بالاترین مقدار تجمع آهن در دانه را داشت. در مقابل با افزایش مصرف آهن و سیتوکینین، میزان تجمع روی و منگنز در دانه کاهش یافت. ارقام هاشم و آزاد در غلظت های ۵ میلی گرم در لیتر آهن و سیتوکینین بیشترین درصد روی در دانه را داشتند، در حالی که رقم آزاد در تیمار عدم مصرف آهن و مصرف پنج میلی گرم در لیتر سیتوکینین بیشترین میزان تجمع منگنز را نشان داد.

کلیدواژه ها:

تنظیم کننده رشد ، حبوبات ، عناصر میکرو