ارزیابی نقش کربن در مقاومت پلاریزاسیون الکترودهای نقره ی مورد استفاده در پیل های روی- اکسید نقره

باتری های روی - اکسید نقره از اجزایی نظیر الکترود منفی (صفحات روی)، الکترود مثبت (صفحات نقره)، جداکننده (سلولزی، سلوفاتی، پنبه ای) و الکترولیت (هیدروکسید پتاسیم) ساخته شده اند. لذا چگونگی عملکرد این باتری ها به چگونگی عملکرد عوامل ذکر شده بستگی دارد. در این پژوهش، اثر میزان کربن بر مقاومت پلاریزاسیون الکترودهای نقره در محیط هیدروکسید پتاسیم باتری های روی - اکسید نقره مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، ابتدا سه الکترود نقره (پلیت مثبت) حاوی ۵، ۱۰ و ۱۵ درصد وزنی پودر کربن تهیه گردید. سپس هر سه الکترود اکسید نقره در در دمای C°۵۰۰ به مدت ۱۳ دقیقه تحت عملیات سینترینگ قرار گرفتند. برای بررسی مقاومت پلاریزاسیون الکترودها از روش های پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی در محلول KOH%۴/۱ استفاده شد. برای بررسی ریزساختار الکترودها و آنالیز نقطه ای آنها از میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده گردید. نتایج آزمایش های الکتروشیمیایی نشان داد که با افزایش میزان کربن، مقاومت پلاریزاسیون الکترودهای نقره در محیط هیدروکسید پتاسیم کاهش می یابد. براساس مشاهدات تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی، با افزایش میزان کربن، میزان و اندازه تخلخل ها در الکترودهای نقره افزایش می یابد. همچنین نتایج آنالیز نقطه ای دلالت بر کاهش کربن و اکسیژن با افزایش میزان کربن الکترودها داشتند.

کلیدواژه ها:

باتری های روی – اکسید نقره ، کربن ، مقاومت پلاریزاسیون ، الکترود نقره ، محیط هیدروکسید پتاسیم