توارث برخی از اندازه های بدن و خصوصیات لاشه در مرغ بومی و آویخته آن با یک نژاد خارجی

اطلاعات مربوط به ۱۲۰۰ جوجه نر و ماده از ۹۰ گروه پدری به منظور برآورد توارث پذیری اندازه های بدن و خصوصیات لاشه و روابط ژنتیکی و فنوتیپی آنها، در سه گروه ژنتیکی مشتمل بر مرغ های آمیخته بومی با یک نژاد خارجی گوشتی (گروه A)، مرغ های بومی که برای دو نسل بر اساس وزن هشت هفتگی تحت انتخاب بوده اند (گروه B) و یک گروه شاهد بومی (گروه C) مورد استفاده قرار گرفت. اثر گروه ژنتیکی، جنس و سیستم نگهداری (قفس یا بستر)، اندازه های بدن (طول و عرض ساق، و طول، عرض و زاویه سینه) و خصوصیات لاشه (وزن و بازده لاشه، میزان و درصد چربی حفره بطنی نسبت به وزن زنده و وزن لاشه) بررسی شد. آمار مورد نیاز برای اندازه های بدن در سن شش هفتگی (زاویه سینه در سن هشت هفتگی)، و آمار مورد نیاز برای خصوصیات لاشه در سن ۱۰ هفتگی جمع آوری گردید. اثر گروه ژنتیکی بر تمام صفات مورد مطالعه (به استثنای عرض ساق پا) معنی دار بود (۰۵/۰>P) اثر جنس و روش نگهداری بر تغییرات صفات معنی دار نبود. دامنه تغییرات برآورد توارث پذیری اندازه های بدن و خصوصیات لاشه وسیع بود، به طوری که خصوصیات ساق پا و سینه دارای کم ترین، و صفات مربوط به چربی حفره شکمی واجد بالاترین مقادیر ضریب وراثت پذیری بود. هم بستگی فنوتیپی بین اندازه های بدن، نسبت به هم بستگی ژنتیکی عموما در حد پایین تری بود. هم بستگی ژنتیکی بین اندازه های بدن و خصوصیات لاشه اکثرا معنی دار شد.

کلیدواژه ها:

Heritability ، Correlation ، Carcass ، Native and crosses chickens ، Shank ، Breast. ، توارث پذیری ، هم بستگی ، چربی حفره بطنی ، ساق پا ، سینه ، مرغ بومی ، مرغ آمیخته