تاثیر مقادیر مختلف کلسیم و فسفر قابل دسترس جیره بر عملکرد مرغان مادر بومی اصفهان

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف کلسیم و فسفر قابل دسترس جیره بر عملکرد مرغان مادر بومی اصفهان به اجرا در آمد. مرغان بومی مورد استفاده در سن ۷۲ تا ۸۰ هفتگی قرار داشتند. سه مقدار مختلف کلسیم شامل ۲۷/۳، ۶۲/۲ و ۹۶/۱ درصد، و سه مقدار مختلف فسفر قابل دسترس شامل ۰/۲۵، ۰/۲۰ و ۱۵/۰ درصد، بر اساس طرح آماری کاملا تصادفی به روش فاکتوریل بررسی گردید. بنابراین، ۹ جیره آزمایشی در نظر گرفته شد، که به طور تصادفی به ۹ گروه از مرغان مادر بومی (پنج تکرار و هر تکرار شامل دو قطعه در هر تیمار) اختصاص یافت. بر اساس نتایج حاصل، افزایش کلسیم و فسفر قابل دسترس جیره به بیشترین مقدار باعث کاهش معنی دار (۰/۰۵ >P) در تولید و وزن تخم مرغ گردید. هم چنین، کاهش کلسیم و فسفر قابل دسترس جیره به ترتیب به ۶۲/۲ و ۱۵/۰ درصد مانع از کاهش وزن تخم مرغ شد، و ضریب تبدیل خوراک نیز بهبود یافت. با کاستن مقدار کلسیم و فسفر قابل دسترس جیره به ترتیب به ۹۶/۱ و ۱۵/۰ درصد، انباشت کلسیم در پوسته تخم مرغ، و در نتیجه درصد خاکستر آن افزایش معنی داری یافت (P<۰.۰۵). مقادیر مختلف کلسیم و فسفر قابل دسترس جیره اثر معنی داری بر خوراک مصرفی، و ضخامت و استحکام پوسته تخم مرغ نداشت. نتایج گویای آن است که مناسب ترین مقدار پیشنهادی کلسیم و فسفر قابل دسترس در جیره مرغان مادر بومی اصفهان در اواخر دوره تولید، برای رسیدن به بهترین تولید و وزن تخم مرغ و بیشترین مقدار انباشت کلسیم در پوسته، ۹۶/۱ درصد کلسیم و ۱۵/۰ درصد فسفر قابل دسترس است.

کلیدواژه ها:

Calcium ، Available phosphorus ، Native breeder hens. ، کلسیم ، فسفر قابل دسترس ، مرغ مادر بومی