بررسی اثر بیماری زایی باکتریBacillus thuringiensis var.kurstaki روی سنین مختلف لاروی سوسک کلرادوی سیب زمینیLeptinotarsa decemlineata(say) و اثر تشدیدکننده های گیاهی در افزایش کارآیی آن در شرایط آزمایشگاه

در این بررسی اثر باکتری Bacillus thuringiensis var.kurstaki Strain EG۲۴۲۴ روی سنین مختلف لاروی سوسک کلرادوی سیب زمینی (Leptinotarsa decemlineata (say ، و امکان افزایش کارآیی آن توسط دو ماده گیاهی کافئین و عصاره آبی چریش در شرایط آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها در دمای ۴ ± ۲۵ درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی ۵±۶۵ درصد و دوره روشنایی ۱۶ ساعت در شبانه روز انجام شد. لاروهای مورد نیاز برای انجام آزمایش ها از کلنی پرورشی ایجاد شده روی غذای طبیعی تامین شد. سنین لاروی مورد نظر با استفاده از اندازه گیری عرض کپسول سرتفکیک گردید. در بررسی حساسیت لاروهای سنین اول، دوم، سوم و چهارم سوسک کلرادوی سیب زمینی مقادیر Lc۵۰ برای سنین مزبور به ترتیب ۸۶/۰۳،۳۷۷،۱۸۳/۱۲۹۷ و ۳۰۹۶ پی پی ام محاسبه گردید. اثر تشدیدکنندگی کافئین و چریش به تفکیک در اختلاط با باکتری و در قالب طرح کرت های کاملا تصادفی با ۶ تیمار و ۴ تکرار روی لارو سن سوم سوسک کلرادو بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان دادند که کافئین و چریش خاصیت تشدیدکنندگی بالایی در افزایش کارآیی باکتری دارند و مخلوط حداقل غلظت موثر باکتری (۶۱۸ پی پی ام) و کافئین با غلظت ۴۰۰۰ پی پی ام بعد از ۱۴۴ ساعت ۸۰ درصد تلفات ایجاد نمود در حالی که کافئین و باکتری هر کدام به تنهایی به ترتیب ۱۰ و ۲۰ درصد تلفات را باعث شدند. علاوه بر این مرگ و میر در تیمارهای حاوی کافئین سریع تر ظاهر گردید. اختلاط غلظت ۶۱۸ پی پی ام از باکتری با عصاره آبی حاصل از چریش با غلظت ۳۵۰۰۰ پی پی ام بعد از ۱۴۴ ساعت موجب ۵/۷۷ درصد تلفات شد. در صورتی که باکتری و عصاره آبی چریش هر یک به تنهایی به ترتیب ۵/۲۲ و ۲۵ درصد تلفات ایجاد کردند. مشخص گردید که میانگین وزن لاروهایی که از غذای حاوی کافئین خالص و چریش خالص تغذیه کرده بودند با اطمینان ۹۵ درصد کمتر از وزن لاروهای تیمار شاهد بود.

کلیدواژه ها:

، Bioassay ، synergist ، ، زیست سنجی و تشدید کننده