تاثیر رژیم های آبیاری و تراکم کاشت بر عملکرد، کارآیی مصرف آب و کیفیت دانه سه رقم سویا درکشت تابستانه در شرایط آب و هوائی کرمان

این بررسی به منظور تعیین اثر رژیم های مختلف آبیاری و تراکم کاشت بر میزان عملکرد و کیفیت دانه در سه رقم سویا، طرح اسپلیت فاکتوریل براساس بلوک های کامل تصادفی، در سه تکرار و به مدت دو سال اجرا گردید. براساس نتایج به دست آمده از این پژوهش، میزان عملکرد دانه و هم چنین میزان روغن و پروتئین موجود در دانه، در هر دو سال آزمایش تحت تاثیر سطوح مختلف آبیاری، تراکم کاشت و رقم قرار گرفت. مقادیر حداکثر و حداقل عملکرد دانه در بوته و در واحد سطح به ترتیب در تیمارهای آبیاری I۲ و I۴ به دست آمد. علاوه بر آن، مقادیر حداکثر و حداقل عملکرد دانه در بوته به ترتیب در تراکم های کاشت D۱ و D۴ و در واحد سطح به ترتیب در تراکم های کاشت D۳ و D۱ حاصل شد. در بین ارقام نیز، حداکثر عملکرد دانه، هم در بوته و هم واحد سطح، به رقم V۲ و حداقل آن به رقم V۳ تعلق داشت. درصد روغن دانه در تیمارهای I۱، D۱ و V۲ حداکثر و در تیمارهای I۴، D۴ و V۳ حداقل بود، در صورتی که درصد پروتئین دانه در تیمارهای I۴، D۴ و V۱ بیشترین و در تیمارهای I۱، D۱ و V۳ کمترین میزان بود. بالاترین کارآیی مصرف آب در تیمار آبیاری I۳ و کمترین آن در تیمار آبیاری I۱ حاصل شد. بالاترین کارآیی مصرف آب براساس عملکرد بیولوژیک در رقم V۲ و براساس عملکرد دانه در رقم V۱ به دست آمد، در صورتی که کمترین کارآیی مصرف آب براساس بیولوژیک و دانه به ترتیب به ارقام V۱ و V۳ تعلق داشت. جهت افزایش تولید عملکرد در واحد سطح، اعمال تیمارهای I۲V۲D۳ توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

Soybean cultivars ، Seed protein ، Plant density ، Irrigation regimes ، Seed oil ، Yield ، Water use efficiency. ، ارقام سویا ، پروتئین دانه ، تراکم کاشت ، رژیم های آبیاری ، روغن دانه ، عملکرد ، کارایی مصرف آب