تحلیل اثر متقابل ژنوتیپ × محیط ( مدیریت های زراعی) در ارقام یولاف بر مبنای تجزیه ضرایب مسیر و رگرسیون
محل انتشار: فصلنامه علوم آب و خاک، دوره: 11، شماره: 1
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 265
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWSS-11-1_015
تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
این بررسی به منظور ارزیابی پایداری ۹ ژنوتیپ یولاف و یک رقم جو نسبت به مدیریت های زراعی و هم چنین برای تعیین سهم هر یک از عوامل زراعی ( محیطی) در ایجاد اثر متقابل ژنوتیپ × محیط و تعیین پایدارترین جزء عملکرد در سال زراعی ۸۰-۱۳۷۹ در مزرعه پژوهشی دانشگاه صنعتی اصفهان واقع در لورک نجف آباد انجام شد. ژنوتیپ های یولاف شامل ۴ رقم کانادایی و ۵ لاین اصلاحی از ترکیه بودند . محیط های مورد بررسی را سه تاریخ کاشت ۲۰ مهر، ۱۰ آبان و ۳۰ آبان و سه تراکم کاشت ۳۰۰، ۳۷۵ و ۴۵۰ بذر در متر مربع تشکیل دادند. برای هر محیط از طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار استفاده شد. تجزیه واریانس مرکب برای صفات تعداد خوشه بارور در متر مربع، تعداد دانه در خوشه، وزن هزار دانه و عملکرد دانه تفاوت های ژنتیکی بسیار معنی داری را بین ژنوتیپ ها نشان داد. به جز برای وزن هزار دانه برای بقیه صفات بین محیط های مورد ارزیابی اختلاف معنی داری وجود داشت. عملکرد دانه و همه اجزاء آن اثر متقابل ژنوتیپ × محیط معنی داری نشان دادند. نسبت مجموع مربعات اثر متقابل از کل تغییرات برای عملکرد دانه (۳۷/۲۲%) بیشتر از سایر صفات بود. تجزیه پایداری بر مبنای ضریب رگرسیون خطی نشان داد که رقم بویر و لاین ۲۸ با عملکرد بالاتر از میانگین و ضریب رگرسیون خطی نزدیک به ۱ دارای سازگاری مطلوب هستند، در حالی که رقم پیسر و جوماکویی به ترتیب با محیط های مساعد و نامساعد سازگاری خصوصی داشتند. بر مبنای میانگین مربعات انحراف از خط رگرسیون رقم بویر با کمترین انحراف پایدارترین رقم تشخیص داده شد. تجزیه ضرایب مسیر آثار متقابل ژنوتیپ× محیط به روش تای نشان داد که جزء ژنوتیپی ۳V (وزن دانه) مهم ترین جزء تاثیر گذار بر عملکرد و پایداری است. بر این اساس رقم بویر با دارا بودن بالاترین مقدار ۳V پایدارترین ژنوتیپ پر محصول تشخیص داده شد. مقایسه اجزای محیطی در روش تای، مرحله گرده افشانی و تشکیل دانه را حساس ترین مرحله رشد ژنوتیپ ها نسبت به عوامل محیطی معرفی نمود، از این رو ارزیابی پایداری ژنوتیپ ها بر اساس جزء ژنوتیپی ۲V (تعداد دانه در خوشه) سودمند نخواهد بود. در نهایت بر مبنای نتایج این پژوهش، رقم بویر با عملکرد ۸/۵ تن در هکتار و واکنش پایدار در همه محیط ها به عنوان رقم مناسب شناخته شد.
کلیدواژه ها:
Agronomic practices ، Genotype environment interaction ، Oats ، Path analysis ، Stability analysis. ، اثر متقابل ژنوتیپ × محیط ، تجزیه پایداری ، ضرایب مسیر ، مدیریت های زراعی ، یولاف
نویسندگان