تعیین کارایی فنی و نسبت شکاف تکنولوژی در واحدهای تولید شیر در ایران، مطالعه موردی: استان های آذربایجان شرقی، اصفهان، تهران، خراسان، فارس و یزد (کاربرد روش فرامرزی)

هرچند کارایی فنی واحدهایی که براساس یک تابع تولید مرزی، تعیین گردیده اند، قابل مقایسه می باشد اما برای واحدهایی که تحت تکنولوژی های متفاوت فعالیت می نمایند‍ چنین مقایسه ای، معتبر نخواهد بود. این مشکل زمانی رخ می دهد که واحدهای تولیدی مناطق مختلف یک کشور، مورد مقایسه قرار گیرند. در این مطالعه از مفهوم تابع فرامرزی (Metafrontier Function) برای مطالعه تفاوت های منطقه ای در تکنولوژی تولید شیر کشور استفاده شده است. تابع تولید فرامرزی با روش غیرپارامتریک فراگیر داده ها (Analysis (DEA) Data Envelopment)تخمین زده شد و داده های مورد نیاز آن از استخراج ۷۲۶ پرسش نامه به دست آمد. نتایج حاصل از تخمین تابع تولید مرزی منطقه ای نشان داد که شکاف بین بهترین تولید کننده و سایر تولید کنندگان در استان یزد حداقل و در استان اصفهان حداکثر است.هم چنین نتایج حاصل از تخمین تابع تولید فرامرزی و محاسبه نسبت شکاف تکنولوژی((Technology Gap Ratio (TGR) حاکی از این بود که استان های تهران و یزد در مقایسه با سایر استان های مورد مطالعه، عملکرد تکنیکی بهتری دارند.

کلیدواژه ها:

Regional differences ، Metafrontire Production Function ، DEA ، Technology gap ratio ، تفاوت های منطقه ای ، تابع تولید فرامرزی ، تحلیل فراگیر داده ها ، نسبت شکاف تکنولوژی