مقایسه برخی از شاخص های کیفیت خاک در انواع کاربری/ پوشش های اراضی دشت ماهان- جوپار

مطالعه تاثیر کاربری اراضی بر شاخص های کیفیت خاک امکان شناسایی مدیریت های پایدار و به تبع آن پیشگیری از تخریب فزاینده خاک را فراهم می سازد. در این تحقیق از داده سنجنده های TM (۱۳۶۶) و ETM+ (۱۳۷۹ و ۱۳۸۴) جهت بررسی تغییرات کاربری اراضی دشت ماهان- جوپار استفاده شد. سپس با کمک نقشه های به دست آمده تعداد ۵۰ نمونه به طور تصادفی از عمق ۰-۳۰ سانتی متری خاک مربوط به هر کاربری تهیه شد و مقدار ماده آلی، پتانسیل تنفس میکروبی، وزن مخصوص ظاهری، pH، EC و بافت خاک به عنوان شاخص های کیفیت خاک اندازه گیری شدند. هشت نوع کاربری شامل باغ میوه، پوشش درختی (غیر بارور)، باغ پسته، زراعی، بایر، رها شده، شخم خورده و تاغ زار براساس مطالعات صحرایی در منطقه تفکیک گردید. نتایج نشان داد که صحت کلی نقشه سال های ۱۳۶۶، ۱۳۷۹ و ۱۳۸۴، به ترتیب ۴/۸۹، ۲/۹۵ و ۷/۹۱ درصد و ضریب کاپای آنها به ترتیب ۸۵، ۹۲ و ۸۸ درصد می باشد. به طور کلی میزان شاخص های کیفیت اندازه گیری شده نشان داد که کیفیت خاک در کاربری های پوشش درختی، باغ میوه، زراعی و باغ پسته نسبت به سایر کاربری ها بهتر بوده است.

کلیدواژه ها:

Remote sensing ، Soil quality ، Land use/cover. ، سنجش از دور ، کیفیت خاک ، کاربری و پوشش اراضی