مطالعه مقادیر جیوه در پر 7 نوع از پرندگان گوشتخوار تاکسیدرمی شده از موزه تاریخ طبیعی ایران سازمان حفاظت محیط زیست

پرندگان میتوانند به عنوان شاخص‌هایی در ارزیابی و نظارت پیوسته زیستی اکوسیستم‌ها محسوب ‌شوند . تلفیق بین تجمع زیستی که در برخی جانداران رخ می دهد با نظارت پیوسته بر روند اکوسیستم ها؛ نتایج جالبی را پدید می آورد. حتی نمونه‌های تاکسیدرمی شده پرندگان که در طول سالهای گذشته آماده شده ان می‌تواند حاوی اطلاعات مربوط به مقادیر عناصر سنگین به ویژه جیوه موجود در اکوسیستم باشد و فواصل زمانی مشخصی را از نظر پایش زیست محیطی قابل تفسیر نماید . در این مطالعه مقادیر جیوه موجود در پر 7 نوع از پرندگان تاکسیدرمی شده از موزه تاریخ طبیعی ایران مربوط به سازمان حفاظت محیط زیست ایران با روش استاندارد ASTMD-6722 مطالعه گردید. بیشترین مقدار مربوط به پرستوی دریایی شمال با ppb 2725 و کمترین مقدار باکلان با ppb 120 بوده است . به نظر می‌رسد افزایش جیوه کل در ارتباط با سطوح غذایی وابسته به اکوسیستم‌های آبی در ارتباط باشد . البته این امر در مورد باکلان مصداق نداشته که این بر خلاف گزارش‌های موجود می‌باشد و پرندگان شکاری خشک‌زی به وضوح از سطح پایین‌تری در مقادیر جیوه برخوردار بودند . شاید بتوان رابطه‌ای بین عادت به لاشه‌خواری و تراکم آلودگی جیوه پیدا کرد. به نظر می رسد امکان مقایسه روند تجمع آلودگی در برخی مناطق که نمونه تاکسیرمی شده از آن موجود است قابل انجام باشد.