بررسی کاهش پیچیدگی الگوریتم ها و روشهای موجود در تخصیص منابع و کانالهای رادیویی در OFDMA

این مقاله به تخصیص زیر حامل ها و توان به هر کاربردر  OFDMAبرای به حداقل رساندن مجموع نرخ داده های کاربر به دلیل محدودیت های توان کلی، نرخ خطای بیت، و تناسب میان نرخ داده های کاربر می پردازد. در این جا ما یک روش غیر تکراری را پیشنهاد می دهیم که بارها سازی محدودیت های شدید تناسب، نرخ کاربر ما را امکان پذیر می سازد در مقایسه با روشهای موجود این روش پیچیدگی کمتری دارد و در شبیه سازی نرخ داده های کاربر بیشتری را به ما می دهد. در این مقاله با توسعه یک طرح تخصیص زیر حامل که مشکل تخصیص توان را خطی می سازد و ضمن دستیابی تقریبی به تناسب داده بیان می شود بسط مسئله تخصیص توان را به راه حلی برای معادلات خطی همزمان کاهش می دهد و در شبیه سازی نتایج الگوریتم تخصیص پیشنهاد شده به یک ظرفیت کلی دست می یابد که دارای تناقض کمتری نسبت به روش قبلی است و به طور قابل ملاحظه ای محاسبات کاهش می یابد ضمن اینکه به تناسب داده های قابل قبولی دست می یابد.

کلیدواژه ها:

OFDMA ، تخصیص منابع ، توان