بررسی فلور و ساختار جوامع علف های هرز مزارع زعفران (Crocus sativus L.) شهرستان های کاشمر و خلیل آباد

بهمنظورشناسایی و تعیینساختار جوامععلف هایهرزمزارعزعفرانشهرستانهای کاشمر و خلیل آباد، طیسالزراعی ۹۴-۹۳ تعداد ۴۵ مزرعه بهطورتصادفیبراساسسطحزیرکشتانتخاب شدند. درهرمزرعهعلف هایهرزبهتفکیک جنسوگونه شمارش و طولوعرضجغرافیایی وارتفاعازسطحدریا توسط GPSثبتشد. بااستفادهازایناطلاعاتنقشهپراکنش گونه هایمختلفعلف هرزمزارعزعفرانشهرستان های مورد بررسیدرمحیط ArcGIS تهیه شد. تعدادعلف هایهرز مشاهدهشده۸۲ گونه که خانواده های کاسنی، شب بو، گندمیان و میخک به ترتیب دارای بیشترین فراوانی بودند. علف هایهرزمهم بر اساسشاخصغالبیتبهترتیبشامل: علف پشمکی و جودره از باریک برگ ها و شاهی وحشی، علف میخکی، تلخه، خاکشیر تلخ و کنگر وحشی از پهن برگ ها بود. علف هایهرزیکساله با ۵۳ گونه ازبیشترینتنوعگونه ایودوساله ها با ۴ گونه ازکمترینتنوعگونه ایبرخورداربودند و چندساله هابا ۲۵ گونه بینایندوگروهقرارداشتند. ۸۲درصدگونه ها،پهن برگو۱۸درصدگونه ها،باریک برگبودند. علف پشمکی، علف میخکی، تلخه، خاکشیر و شاهی وحشی گونه های غالب در کوهسرخ و شاهی وحشی، جودره، خاکشیر تلخ، جو موشک، کنگر وحشی و درشتوک گونه های غالب خلیل آباد بودند. شاهی وحشی از گونه های مشکل ساز در هر دو منطقه بود.

کلیدواژه ها:

سیستم موقعیت یاب جهانی ، شاخص غالبیت ، فراوانی ، میانگین تراکم ، نقشه علف های هرز ، یکنواختی