میزان علاقه دانش آموزان دختر به آموزش مجازی دوران کرونا و نقش عوامل خانوادگی بر آن

با ورود کرونا به کشور و اجباری شدن آموزش مجازی، تلاش شد که آموزش مجازی، هرچه موفق تر عمل نماید. از دلایل موفقیت آموزش مجازی، علاقه دانش آموزان به استفاده ازاین شیوه است. لذا، هدف تحقیق، بررسی وضعیت خانوادگی موثر بر میزان علاقهدانش آموزان به آموزش مجازی بوده است. جامعه آماری ۱۰۲ دانش آموز دختر پایه سوممتوسطه اول شهر بابل می باشند که تمام شماری شدند. میزان علاقه دانش آموزان بهآموزش مجازی با مقیاس محقق ساخته سنجش شده، و سه پرسش نیز وضعیت خانوادگیرا از جهت "شغل مادر"، "میزان خوشحالی از دورهم بودن اعضای خانواده در دورانکرونا " و "میزان بگو مگوی والدین" سنجش نمود. برای تجزیه و تحلیل هم از آزمون هایآماری من وایتنی و اسپیرمن استفاده شد. نتایج نشان داد که ۳۵/۳ درصد کلاس های غیرحضوری را بیشتر دوست دارند. ۱۹/۶ در صد گزارش دادند که از کلاس های غیر حضوریبیش تر مطلب یاد گرفته اند. ۳۷/۳ درصد هم خیلی از با هم بودن اعضای خانواده در دورهقرنطینه کرونا زیاد خوشحال بودند. ۱۸/۶ درصد گزارش دادند که میزان بگو مگو والدیندر دوره کرونا بیشتر شد. بین میزان خوشحالی از دور هم بودن اعضای خانواده در دورهقرنطینه کرونا، با میزان علاقه به کلاس مجازی رابطه معنی داری وجود دارد. بین میزان بگومگوی والدین در خانواده، و میزان علاقه به کلاس های مجازی رابطه معنی داری وجود ندارد.تفاوت معنی داری در علاقه به آموزش مجازی بین دخترانی که مادرشان شاغل و یا خانهدار هستند وجود دارد.

کلیدواژه ها:

علاقه به کلاس های مجازی ، دوران کرونا ، بگو مگوی والدین ، خانواده ، دانش آموزان دختر