بررسی تطبیقی نظریه ی اودایمونیا ارسطو با آموزه های دینی اسلام در مورد سعادت و فضیلت طلبی، و نگاهی به جایگاه این دو مقوله در سیستم آموزش ابتدایی حاضر کشور

سعادتمندی و روحیه فضیلت طلبی همواره در نظر ادیان الهی و آرا اندیشمندان باستانبه عنوان یک هدف مهم خصوصا درزمینه ی تربیت نسل جوان موردتوجه قرار گرفته و بهنوعی کمال مطلوب انسانی را در رسیدن به این مهم می دیدند، و امروزه نیز قرن ها تجربهزندگی بشر این مهم را به اثبات رسانیده است، و باوجود همه پیشرفت های موجود، بشرنتوانسته است به آرامش واقعی در زندگی دست یابد و این مسئله به دلیل عدمپیشرفت های لازم درون انسان در کنار پیشرفت های بیرونی بوده است. به همین سبب درپژوهش حاضر به بیان مقدمه موردتوافق فلاسفه با آموزه های دینی برای ورود به عرصهپیشرفت های درونی انسان که همان روحیه فضیلت طلبی و پیمودن راه انسان کامل شدناست پرداخته شده است ، تا الزام ورود و توجه بیشتر به این موضوع در سیستم آموزشیروشن گردد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات موردی و جامعه آماری شامل اسناد و مدارکموجود در پایگاه های اطلاعاتی بوده و تحلیل داده ها به صورت تحلیل محتوا صورت گرفتهاست. در پژوهش حاضر مشخص گردید که ارتباط نزدیکی بین نظریه اودایمونیا ارسطو بادیدگاه دین اسلام در خصوص تقویت روحیه سعادت طلبی و فضیلت طلبی در بین افرادجامعه وجود دارد، اما متاسفانه در عمل شواهد نشان از بی توجهی و عدم وجود تدبیراتلازم برای رشد این جنبه مهم از تربیت در سیستم آموزشی بوده است.

کلیدواژه ها:

اودایمونیا ، ارسطو ، سعادت ، سیسم آموزشی