تاثیر آموزش روان درمانی مثبت نگر بر شادکامی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش روان درمانی مثبت نگر بر شادکامی دانش آموزاندختر دوره دبیرستان ایلام انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش، نیمه تجربیبوده و از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه شامل ۳۰ نفر از دختراندبیرستان های شهر ایلام که در سال ۱۳۹۷ - ۱۳۹۶ مشغول به تحصیل بودند انتخاب و ازروش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای استفاده شد. از این تعداد ۱۵ نفر به طورتصادفی در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل گمارده شدند. آموزش های مثبت نگر درطی ۶ جلسه، به افراد گروه آزمایش ارائه شد. در این مدت، گروه کنترل هیچ آموزشی رادریافت نکرد. پرسشنا مه های توانایی های VIA و شادکامی آکسفورد قبل و بعد از مداخلهاندازه گیری شد. روایی پرسشنامه با ضریب آلفای کرونباخ ۹۰ در صد بدست آمد. برایتجزیه وتحلیل داده ها، از روش تحلیل کوواریانس با خنثی کردن واریانس عامل پیش آزمون(تفاوت های اولیه بین آزمودنی های دو گروه)، و به منظور مقایسه سه نمره پیش آزمون، پسآزمون و دوره پیگیری، از آزمون بن فرونی استفاده شد. نتایج نشان داد که با کنترلپیش آزمون، بین دانش آموزان دختر گروه ها ی آزمایش و گواه از لحاظ شادکامی تفاوتمعنی داری وجود دارد. به عبارت دیگر، روان درمانی مثبت نگر موجب افزایش معناداریشادکامی دانش آموزان دختر در گروه آزمایش شده است. بنابراین می توان این مداخلات رابرای کاهش مشکلات روان شناختی که زمینه ساز بروز اختلالات روانی هستند و همچنینبرای ارتقای توانایی های آنها به کار برد.

کلیدواژه ها:

مداخله ی مثبت نگر ، شادکامی ، دختران دبیرستانی