بررسی استدلال تناسبی دانش آموزان با تمرکز بر انواع بازنمایی ها

مبحث تناسب یکی از مباحث چالش برانگیز در حوزه آموزش ریاضی است، به طوریکهمعلمان در یاددهی این مبحث و دانش آموزان در یادگیری با مشکلات اساسی روبروهستند. هدف از مطالعه حاضر ، بررسی استدلال تناسبی دانش آموزان پایه هفتم با مقایسهتفکر ضربی و جمعی آنها و ارتقا عملکرد حل مسئله دانش آموزان در حل مسائل نسبتی وتناسبی با استفاده از بازنمایی ها است. پژوهش حاضر به روش توصیفی انجام شده است.جامعه آماری این مطالعه شامل ۸۴۲۵ نفر دانش آموز پایه هفتم که در سال تحصیلی ۹۹ -۱۳۹۸ مشغول به تحصیل بوده اند بوده است. به روش نمونه گیری تصادفی ساده ۲۶۹نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها به کمک دو آزمون در طی دو مرحله به دست آمد.مسائلی که در این دو آزمون به کار رفت برگرفته از لوباتو (۲۰۱۰) است که دقیقا در هردو آزمون یکسان بودند؛ با این تفاوت که در آزمون مرحله دوم در کنار هر مسئله، از بازنماییتصویری و یا کلامی نیز استفاده شد. داده ها به طور تو صیفی مورد تحلیل قرار گرفت و بااستفاده از آزمون t زوجی، تاثیر مطلوب استفاده از بازنمایی ها در پا سخگویی به مسائل،مورد تائید قرار گرفت. به استناد داده ها، اکثر دانش آموزان به تفکر ضربی رسیده اند و اینموضوع در زمان استفاده از بازنمایی ها به همراه مسائل و ضعیت بهتری پیدا کرده ا ست.همچنین، هنگامی که نسبت یک عدد بزرگتر از واحد باشد، دانش آموزان در حل مسئلهتوانایی بالاتری دارند.

کلیدواژه ها:

آموزش ریاضی ، استدلال تناسبی ، بازنمایی ها ، دانش آموزان