نقد روایت شناسی جلد اول رمان آتش بدون دود با نگاهی بر نظریه ژرار ژنت

نقد با نگاهی نو و رویکردی متفاوت نسبت با شیوه های پیشین در زمینه ادبیات داستانی جایگاه ویژه ای پیدا کرده است زیرا حدفاصلی بین روایت و داستان قرار داده و این دو مولفه را از یکدیگر جدا ساخته است و هر کدام را در چارچوب خاصی مورد بررسی قرار می دهد.از دیر باز روایت مورد توجه نظریه پردازان بوده و تعاریف مختلفی برای آن قائل شده اند اما آنچه در این جستار دارای اهمیت است دقت نظر در تعریف روایت از نظرگاه روایت شناسان است که در دوره پساساختارگرایی به نتایج نوینی دست یافته اند. در این میان نظریه روایت شناسی ژرار ژنت به دلیل بهره گیری از عناصروابسته به زمان و نیز توجه به بیان روایت توانسته نقد و تحلیل روایی متفاوتی را به مخاطب ارائه داده و از ابتدا تا پایان روایت را بنابر تعریف صحیح آن مورد ارزیابی قرار دهد.رمان آتش بدون دود روایتی است با محوریت عاشقانه که در بطن ترکمن صحرا رخ میدهد و زندگی این مردمان را با تمام باورها، تمایزها و فعالیتهایشان به نمایش میگذارد.مولفه های این نظریه در پنج محور نظم،تداوم، بسامد، وجه و لحن جای گرفته اند که هر کدام به صورت جداگانه ابعاد مختلف صدا ، زمان و منظر روایت را مورد کاوش قرار داده است.به نظر می رسد می توان در جلد اول رمان آتش بدون دود به دلیل زبان مسلط به روایتگری و زمان پریشی مداوم در جریان سیری منطقی از حوادث چارچوب نقد روایت شناسی را مدنظر داشت و با در نظر گرفتن اجزا نظریه ی ژرار ژنت، محتوایی نقادانه به مخاطب ارائه داد. هدف از ارائه ی این پژوهش بررسی جلد اول رمان آتش بدون دود با در نظر گرفتن اجزا نظریه روایت شناسی است.از نتایج بدست آمده این مقاله واکاوی روایتی منسجم است که عناصر نظریه روایت شناسی ژرار ژنت را در ابعاد گوناگون به مخاطب می نمایاند

کلیدواژه ها:

روایت شناسی ، روایت ، ژرار ژنت ، آتش بدون دود ، نظریه