رابطه باورهای معرفت شناختی با راهبردهای یادگیری خودتنظیم: نقش واسطهای دانش و مهارتهای فراشناختی

پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیل معادلات ساختاری در پی وارسی رابطه باورهای معرفت شناختی با راهبردهای یادگیری خودتنظیم و نقش واسطه ای دانش و مهارت های فراشناخت در دانشجویان است. کلیه دانشجویان سال اول دوره کارشناسی دانشگاه ارومیه جامعه پژوهش را تشکیل دادند. بر اساس جدول مورگان۳۰۰ نفر به عنوان نمونه مطالعه انتخاب و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، انتخاب شدند. از آزمون های؛ راهبردهای انگیزشی برای یادگیری، معرفت شناختی شومر و آگاهی های فراشناختی به علاوه پرسشنامه مهارت های فراشناختی برای جمع آوری داده ها استفاده شد. نتایج بررسی با معادلات ساختاری نشان داد؛ مهارت فراشناختی در مقایسه با سایر متغیرها بالاترین اثر مستقیم(۰.۷۵=ß) و اثر کل را (۰.۶۰=ß) بر راهبردهای یادگیری دارا است در حالی که باورهای معرفت شناختی بالاترین اثر غیر مستقیم (۰.۳۹-=ß) را بر راهبردهای یادگیری به خود اختصاص داده است. کمترین اثر غیر مستقیم نیز اثر باورهای معرفت شناختی بر مهارت فراشناختی (۰.۱۷-=ß) بوده است. به طور کل متغیرهای مورد بررسی ۰.۱۹ از واریانس راهبردهای یادگیری را تبیین می کنند. پس دانش فراشناختی، مهارت های فراشناختی و باورهای معرفت شناختی می توانند در افزایش استفاده از راهبردهای یادگیری خودتنظیم دانشجویان دانشگاه موثر باشند.

کلیدواژه ها:

باورهای معرفت شناختی ، دانش فراشناختی ، راهبردهای یادگیری خودتنظیم ، مهارت فراشناختی