استقرارها و نوسانات جمعیتی حوضه رودخانه بوانات در دوران پیش ازتاریخ

حوزه فرهنگی فارس دارای چشم­انداز­های گوناگونی شامل مناطق کوهستانی و سرد، مناطق معتدل مرکزی و مناطق گرم و خشک جنوبی است که به سواحل شمالی خلیج­فارس محدود می­شود، جهت تحلیل بهتر فرهنگ­های پیش­ازتاریخ فارس فرهنگی می­بایست هر منطقه بررسی و مطالعه شود. با توجه به اهمیت موضوع، حوضه رودخانه بوانات باهدف شناسایی تمامی آثار تاریخی- فرهنگی، ارائه توالی گاهنگاری نسبی منطقه بر اساس یافته­های سطحی، بررسی و مطالعه روند تحولات استقرارها در دوره­های مختلف و تبیین جایگاه فرهنگی منطقه موردبررسی در حوزه­های فرهنگی کشور موردبررسی باستان­شناسی قرار گرفت. طی بررسی صورت گرفته تعداد ۲۰۰ اثر تاریخی- فرهنگی شناسایی شد که از دوره نوسنگی تا دوره متاخر اسلامی قابل تاریخ­گذاری هستند. قدیمی­ترین اثر مربوط به دوره موشکی بوده که به نظر می­رسد در این دوره با توجه به تغییرات اقلیمی جهت تامین بخشی از نیازهای اقتصادی مردمان نوسنگی فارس این دره مورد سکونت قرار می­گیرد؛ پسازآن تا دوره باکون هیچ استقراری شناسایی نشد. از هشت محوطه سفال­های نخودی منقوش دوره باکون، از هفت محوطه نیز سفال­های دوره لپویی و از دوره بانش نیز تنها یک محوطه شناسایی شد، به نظر می­رسد در دوره بانش و همزمان با آغاز شهرنشینی در فارس این حوضه تا دوره هخامنشی متروک می­شود که شاید به توان تغییرات اقلیمی را یکی از دلایل اصلی متروک شدن دانست.

کلیدواژه ها:

حوزه فرهنگی فارس ، بوانات ، پیشازتاریخ ، الگوی استقرار