تاثیـر یافتههای بزهدیدهشناسی نخستیـن در جرائـم مستـوجب قصـاص (با بررسی موردی آرا دادگاهها)

  جرائم علیه تمامیت جسمانی که شامل قتل و ضرب و جرح میباشد، از زمره جرائم خشونتآمیز است. در جرائم عمدی علیه تمامیت جسمانی، قصاص به عنوان ضمانت اجرای برابر با عمل مرتکب است و در صورتیکه امکان قصاص وجود نداشته باشد و یا در جرائم غیرعمدی علیه تمامیت جسمانی، دیه پیشبینی شده است. در این میان، بزهدیده ممکن است نقش موثری در ارتکاب جرائم مستوجب قصاص داشته باشد. از این رو میتوان میان بزهدیدهشناسی نخستین و جرائم مستوجب قصاص پیوندی حقوقی – جرمشناسی ایجاد کرد، زیرا بزهدیدگان ممکن است آگاهانه یا ناآگاهانه نقش مسبب را بازی کنند. آموزههای بزهدیدهشناسی نخستین را میتوان در جنسیت به عنوان عامل زیستشناختی بزهدیده، رابطه بزهدیده و بزهکار در قالب رابطه پدر و فرزند، وضعیت روانی بزهدیده، رضایت او در ارتکاب جرم و تاثیر سایر عوامل بالقوه در وقوع بزهدیدگی در جرائم مستوجب قصاص و نقش بزهدیده در پیشگیری از ارتکاب جرم قتل مشاهده نمود. از این رو سعی میگردد در این مقاله جلوههای بزهدیدهشناسی نخستین در قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ مورد مطالعه قرار میگیرند. همچنین، آرا دادگاهها نیز مورد تحلیل قرار میگیرند تا مشخص شود قضات دادگاههای کیفری ایران تا چه اندازه به مباحث مطرح در بزهدیدهشناسی نخستین توجه مینمایند.

کلیدواژه ها:

بزهدیدهشناسی نخستین ، جرائم علیه تمامیت جسمانی ، قصاص ، بزهدیده ، آرا دادگاهها