کارکرد اقتصادی زنان روستایی در فرآیند توسعه پایدار (مطالعه موردی: استان چهارمحال و بختیاری)

مقاله پیش رو با هدف تبیین ارتباط بین کارکرد اقتصادی زنان روستایی با وضعیت توسعه پایدار نقاط روستایی به رشته تحریر درآمده است. در این پژوهش از روشهای اسنادی، پرسشنامهای و مشاهدهای استفاده شده است، مدل آماری تجزیه به مولفه­های اصلی و اقتباس از مدل (پی، اس، آر) الگوی معمول در طبقهبندی وتحلیل دادهها است. جامعه آماری این پژوهش را ۸۶۱۹ زن روستایی واقع در سنین فعالیت ساکن در۵۶۴ روستای بالای ۱۵ خانوار استان چهار محالوبختیاری تشکیل میدهد، تعیین حجم نقاط و خانوارهای نمونه به روش نمونهگیری احتمالی طبقه­بندی شده می­باشد.چنانچه نتایج حاصل نشان می­دهد کارکرد اقتصادی زنان روستایی از سویی متاثر از ساختارهای مکانی- فضایی، و از سوی دیگر در ارتباطی معنا دار با عواملی چون میزان برخورداری از مهارتهای عمومی و دسترسی یا کنترل بر منابع و عوامل تولید میباشد. ارتقا سطح تحصیلات و برگزاری دورههای مختلف آموزشی- ترویجی به همراه فراهم ساختن زمینه افزایش دسترسی، کنترل وحتی تملک زنان روستایی بر منابع وعوامل تولید با ارائه راهکارهایی چون، عرضه تسهیلات بانکی ارزان قیمت و... از جمله راهکارهایی است که انتظار میرود با اجرای آنها زمینه ارتقا کارکرد اقتصادی زنان روستایی در فرآیند توسعه پایدار بیش از پیش فراهم گردد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، کارکرد اقتصادی ، زنان روستایی ، نقاط روستایی