ویژگیهای زبانی شعر سهراب سپهری

در این پژوهش، به شیوه توصیفی ـ تحلیلی، جنبههای خاص واژگان و توسعا زبان سهراب سپهری کاویده شده است؛ از جمله بررسی واژگان از دیدگاه نوع و ساختمان با تاکید بر نوآوری و ابداع، انحراف صفت مانند سکوت سبز چمنزار، بررسی واژگان آرکائیک، واژهگردانی یا تغییر طبقه دستوری واژه شامل صفتگردانی مانند سیاه پرده توری و اسمگردانی مانند سرپنجههای سیم و قیدگردانی مانند با بدنی از همیشههای جراحت، بررسی ترکیبهای ابداعی وصفی و اضافی. در این پژوهش نشان داده میشود که سپهری در زمینه واژهسازی و در نهایت غنیسازی زبان، سهم درخور توجهی دارد.    

کلیدواژه ها:

انحراف صفت ، صفتگردانی ، اسمگردانی ، ترکیبهای ابداعی وصفی و اضافی ، ساختمان واژه ، نوآوری