نمودهای عرفان عملی و وحدت شهود در دیوان عطار نیشابوری
محل انتشار: دو فصلنامه ادب فارسی، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 177
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ADFA-7-2_005
تاریخ نمایه سازی: 20 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
بخش عملی عرفان، ساحت یافتههای رفتاری و تجربی یک عارف است که براساس منش سلوکانه در مسیر تعالی تهذیب نفس و تطهیر باطن و رسیدن به کنه هستی، استغراق در آن و شهود آن، به نوعی جهانبینی توحیدی به نام «وحدت وجود» منجر میشود که پایههای آن را تجربیات شهودی تشکیل داده است؛ ازاینرو، عرفای شهودی آن را با عنوان «وحدت شهود» خواندهاند؛ بهعبارتدیگر، در این نوع عرفان توحیدی، وحدت وجود شهودی، تجربه و اثبات میشود. نمود این نوع عرفان عملی و شهودی در آثار عارفی چون عطار نیشابوری، در قالب غزلیات دیوان وی مشهود است. با بررسی ابیاتی که این نوع جهانبینی را به تصویر میکشد، میتوان به چشمانداز روشنی از نگرش عرفانی عطار درباره مسئله توحید دست یافت. عطار نیشابوری در آینه غزلیات خود که مبتنی بر تجربیات روحانی و در نتیجه احراز مقامات بالای عرفانی است، وحدت وجود خاص خود را که بینشی تلفیقی و از نوع شهودی آن است، مطرح میکند. در پژوهش پیشرو، به روش استقرایی- تحلیلی و با بررسی غزلیات دیوان عطار نیشابوری، به بازکاوی نوع نگرش وی و اثبات وحدت وجود شهودی این عارف موحد پرداختهایم.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شیرزاد طایفی
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبائی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :