منشا یابی نهشته های بادی شرق زابل از طریق مورفوسکپی

چکیده   دشت سیستان بدلیل وجود رسوبات آبرفتی و رودخانه ای ریز دانه، فرسایش پذیری زیادی داشته که با توجه به وزش بادهای۱۲۰ روزه و خشک بودن منطقه این ذرات ریز به راحتی جا بجا شده و باعث به وجود آمدن تپه های ماسه ای به اشکال مختلف می شوند . تحقیقات میدانی حکایت از این دارد که منشا رسوبات منطقه به رسوبات پلییستوسن و رسوبات جدید یعنی نهشته های دریاچه ای بستر هامونهای خشک شده فعلی و نهشته های دلتایی رودخانه های سیستان، پریان و نیاتک که با ده ها متر ضخامت، کف چاله سیستان را پوشانده اند، بر می گردد. بخشی ازاین بادرفتها از نهشته های دریاچه ای نشات گرفته و بخشی دیگر از دانه های حمل شده توسط باد به ویژه بادهای ۱۲۰ روزه از قسمتهای غربی و خارج از محدوده مطالعاتی ممکن است ناشی شده باشند. دشتهای غربی رودخانه هامون از جمله نواحی است که آن را می توان منشا بخش­هایی از شنزارها به حساب آورد. هدف این این مقاله آن است که با استفاده از روش­های آنالیز فیزیکی و شیمیایی مثل DSC,TGA,BET,XRD و طیف گیری وتفسیر فازهای متعدد نمونه­ها و همچنین مورفوسکپی رسوبات، منشا آنها را تعیین نماید، زیرا اگر آزمایشات جنس و مورفوسکپی نمونه­ها را یکسان نشان دهد، حکایت از آن دارد که منشا همه این رسوبات یکی است، در غیر این صورت باید منشا و خواستگاه های متفاوتی داشته باشند.   

کلیدواژه ها:

واژه­های کلیدی : تعیین منشا رسوبات ، تپه های ماسه ای ، بادهای ۱۲۰ روزه سیستان ، بیابان ، آنالیز فیزیکی وشیمیایی ، طیف XRD