بررسی برهمکنش strain IR-۱۳۹۵ Rhodotorula toruloides با جیوه بهمنظور فرایندهای زیستپالایی جیوه از محیطهای آبی

مقدمه: امروزه، آلودگی فلزات سنگین یکی از مهمترین مشکلات محیطزیست است و باتوجهبه هزینهبربودن روشهای متداول پالایش، استفاده از زیستتوده میکروبی برای پالایش فلزات سنگین پیشنهاد میشود. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی میانکنش مخمر رودوترولا تورلوئیدس سویه IR-۱۳۹۵ با جیوه انجام شد. مواد و روشها: در مطالعه حاضر، میزان رشد و انواع برهمکنش سویه IR-۱۳۹۵ با جیوه در محیط ساکارزبراث بررسی و مقدار جیوه تجمعیافته در محیط و در مخمر به روش اسپکتروفتومتری اندازهگیری شد؛ سپس بهمنظور تعیین بهترین شرایط جذب زیستی، تاثیر شاخصهای اسیدیته، غلظت جیوه، غلظت زیستتوده، زمان مجاورسازی و دما سنجیده شد؛ همچنین میزان جذب توسط مخمر تیمارشده با ۲ و ۴ دینیتروفنل و اتوکلاو بررسی و درنهایت، جذب زیستی جیوه توسط مخمر با میکروسکوپ الکترونی نگاره مجهز به طیفسنجی پراش انرژی پرتو ایکس بررسی شد. نتایج: بررسیها نشان دادند بیشترین رشد مخمر طی ۳۶ ساعت رخ میدهد و پساز آن، وارد فاز سکون میشود؛ همچنین این سویه قادر به جذب (جذب زیستی و تجمع زیستی) ۸۶/۶۱ درصد جیوه و فرارسازی ۱۷/۱۰ درصد جیوه از محیط دارای ۱۰ میلیگرمبرلیتر کلریدجیوه طی هفت روز است. در بررسی عوامل تاثیرگذار بر جذب زیستی جیوه مشخص شد اسیدیته بهینه برای این مخمر برابر ۴ است و بیشترین میزان جذب در غلظت ۳۰۰ میلیگرمبرلیتر جیوه و در دمای ۱۵ درجه سانتیگراد بهمدت۱۰ دقیقه مشاهده میشود. در بررسی اثر تیمار ۲ و ۴ دینیتروفنل و اتوکلاو مشخص شد میزان جذب توسط مخمر تیمارشده کاهش مییابد. نتایج طیفسنجی پراش انرژی پرتو ایکس جذب زیستی جیوه توسط مخمر را تایید کردند. بحث و نتیجهگیری: بررسی انواع برهمکنشهای سویه IR-۱۳۹۵ با جیوه و پتاسیل آن در جذب زیستی نشان داد این سویه، ریزموجود باارزشی در فرایندهای زیستپالایی جیوه از محیطهای آبی آلوده است.

کلیدواژه ها:

تجمع زیستی ، جذب زیستی ، جیوه ، فرارسازی ، رودوترولا تورلوئیدس