ساخت رزین تبادل کاتیونی پلی استایرن سولفونه: بررسی اثر عامل سولفوناسیون و حلال

در این مقاله رزین پلی استایرن سولفونه از حل کردن پلی استایرن در حلال آلی و افزودن عامل سولفوناسیون در فازهموژن تهیه شد. اثر اسید سولفوریک غلیظ و اسید سولفوریک دود کننده به عنوان عامل های سولفوناسیون و اثر حلال های دی کلرومتان، کلروفرم و سیکلوهگزان برای حل کردن پلی استایرن ساخت رزین مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی محصولات ظرفیت تبادل کاتیونی و طیف های FTIR آن ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اسید سولفوریک دود کننده عامل قویتری برای سولفوناسیون بوده و بخش زیادی از پلی استایرن به پلی استایرن سولفونیک اسید کاملا قابل حل در آب تبدیل می شود که به عنوان رزین تبادل یونی مناسب نیست. اما اسیدسولفوریک غلیظ به تنهایی بدون استفده از کاتالیست در مدت زمان ۳ ساعت ظرفیت تبادل کاتیونی کمی ایجاد می کند. همچنین حلال های دی کلرومتان و کلروفرم نسبت به سیکلوهگزان قدرت حلالیت بالاتر برای پلی استایرن دارند و رزین حاصل ظرفیت تبادل کاتیونی بیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

رزین کاتیونی ، پلی استایرن ، سولفوناسیون ، تبادل یونی ، سختی گیری ، نمک زدایی