مطالعه ی دز جذبی ارگانهای مهم در سی تی اسکن سینه با استفاده از کد MCNP

با توجه به اهمیت دزسنجی در تصویربرداری سی تی اسکن، میزان دز جذب شده برای ارزیابی و حفاظت پرتوی بیمار از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف این مطالعه، بررسی میزان دز جذبی ارگان های مهم که طی تابش سی تی اسکن سینه قرار گرفته اند، می باشد. برای این منظور با استفاده از اطلاعات به دست آمده از بخش سی تی اسکن بیمارستان نمازی، مدل آناتومی بدن یک فرد بالغ با جنسیت مونت در یک فانتوم استاندارد بر طبق طرح MIRD ORNL Female با استفاده از کد مونتکارلویی MCNPX شبیه سازی و پارامترهای چشمه ذرات پرتوی یونیزان اشعه ایکس در آن تعریف شده و میزان پرتوگیری اندامهای حساس بیماران در سی تی اسکن قفسه سینه به دست آمده و معیارسنجی شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که در هنگام سی تی اسکن قفسه سینه، بیشترین پرتوگیری برای بافت سینه سمت راست در ولتاژ۱۴۰ kevبه میزان ۵/۳۸ میلی گری، بافت سینه سمت چپ به میزان ۴/۹۵میلی گری و برای مجموع عضلات قلب در همین ولتاژ، ۶۱/۱ میلی گری وکمترین پرتوگیری برای کبد در ولتاژ ۸۰kev که به میزان۰/۳۲۰ میلی گری دریافت کرده است.

کلیدواژه ها:

دز سنجی ، سی تی اسکن ، اشعه ایکس ، MCNPX ، میلی گری