اثر بخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر اضطراب و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع شدید

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر اضطراب و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع شدید شهرستان فریدن بود.این پژوهش به شیوه نیمه آزمایشی ، طرح پیش آزمون ، پس آزمون همراه با گروه کنترل اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش ، شامل کلیه بیماران دارای اختلال صرع شدید بود که در یکسال گذشته به درمانگاه های شهرستان فریدن مراجعه کردندضمنا تعداد آنان ۵۸ نفر بود . به دلیل کوچک بودن جامعه آماری ، نمونه گیری به صورت هدفمند بود. حجم نمونه مورد نظر، ۳۰ نفر ، بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) قرار گرفتند. در این پژوهش از دو ابزار ، پرسشــنامه اضطــراب) dass-۲۱ لاویبوند و لاویبوند، (۱۹۹۵ و پرسشنـامه کیفیت زندگی WHOQOL-۲۶)، سازمان بهداشت جهانی،(۲۰۰۴ استفاده شد. برای آزمودن فرضیه پژوهش از تحلیل کوواریانس استفاده گردید.داده های حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS۱۶ مورد تحلیل قرار گرفت و نشان داد بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری در نمرات اضطراب و کیفیت زندگی وجود دارد. نتایج حاصل از تحقیق نیز نشان داد: آموزش مهارتهای مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر اضطراب و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع شدید تاثیر گذار بوده و فرضیه تحقیق تایید گردید. همچنین اثر بخشی تمام زیر مقیاس های کیفیت زندگی نیز تایید شدند.

کلیدواژه ها:

مثبت اندیشی ، اضطراب ، کیفیت زندگی ، صرع شدید