بررسی تاثیر زوج درمانی بر افزایش صمیمیت زناشویی و امنیت روانی زوجین

پژوهش حاضر با هدف شناسایی میزان اثربخشی زوج درمانی بر صمیمیت زناشویی و امنیت روانی شهر تهران. ده است. این پژوهش به شیوه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین شهر تهران در سال ۱۳۹۸ بوده است که با روش نمونه گیری تصادفی ۳۰ نفر مشخص شده و در دو گروه گواه و آزمایش قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه های صمیمیت زناشویی استفان و همکاران((۱۹۹۵ و پرسشنامه امنیت روانی مازلو (۲۰۰۴)بوده است. زوج درمانی در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای، برای گروه آزمایش بر اساس الگوی جانسون((۲۰۰۴ اجرا شد .پس از اتمام جلسات دوباره پرسشنامه های مربوطه برای اعضای هر دو گروه اجرا شده و نمرات آنها در این پرسشنامه ها با نمرات قبلی آنها مقایسه شد .داده ها از طریق روشهای آماری کوواریانس تک متغیره مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش به طور کلی نشان داد که که بین گروه آزمایش و کنترل در نمرات حاصل از صمیمیت زناشویی و امنیت روانی شهر تهران در پیش آزمون و گروه آزمایش تفاوت معنی داری به لحاظ آماری وجود دارد .پس از زوج درمانی در ۱۰ جلسه صمیمیت و امنیت روانی زوجین مورد آزمایش افزیش یافت و فرضیه پژوهش مورد تایید قرار گرفت .به عبارت دیگر، زوج درمانی بر صمیمیت و امنیت روانی زوجین اثر معناداری داشته و موجب بهبود صمیمیت و امنیت روانی زوجین میشود.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی ، صمیمیت زناشویی ، امنیت روانی ، زوجین ، شهر تهران