ارائه روش پیشنهادی برای افزایش قابلیت اطمینان در مسیریابی شبکه های حسگر بی سیم زیرآبی

شبکه های حسگر بی سیم زیرآبی گونه ای از شبکه های حسگر هستند که در محیط زیرآب قرار می گیرند و توسط امواج صوتی با یکدیگر ارتباط دارند. امروزه محققین و مهندسین حوزه شبکه های حسگر بی سیم زیرآبی با چند چالش عمده مواجه اند که در طراحی خود، شگردها و راهکارهای نوینی را جهت مسیریابی مدنظر قرار می دهند. اول آنکه می بایست از پهنای باند به صورت بهینه جهت کمینه نمودن تاخیر ارسال بین فرستنده و گیرنده استفاده نمایند و دوم، قابلیت تحول پذیری در برابر خطاهای پایدار، ثابت و یا زودگذر را در گره ها و یا اتصالات شبکه را مدنظر داشته باشند. همچنین، رویکرد دیگر می تواند گسترش پروتکل های مسیریابی بر اساس تضمین ارائه سرویس مورد نیاز در جهت کاربردی خاص باشد. پروتکل های متنوعی در زمینه مسیریابی و خوشه بندی در این نوع ازشبکه ها مطرح شده است تا در بهبود مشکلات فوق موثر واقع گردند. در این مقاله برای افزایش قابلیت اطمینان در مسیریابی شبکه حسگر بی سیم زیرآبی از یش روش جدید با استفاده از الگوریتم بهینه سازی جستجوی کلونی زنبور عسل و پروتکل خوشه بندی بر اساس عمق با پیش بینی انرژی ارائه شده است که هدف آن کاهش مصرف انرژی و افزایش قابلیت اطمینان شبکه حسگر بییسیم زیرآبی مییباشد. این الگوریتم جدید، عامل انرژی را در روالی اضافه نموده است که طی آن زنورها در جستجوی مسیری بهینه بوده اند. سرخوشه، داده ها را با انتقال گام های چندگانه به سینک ارسال می کند. بر این اساس این الگوریتم جدید، مصرف انرژی سرخوشه ها را کاهش داده است. نتایج شبیه سازی نشان می دهند که این الگوریتم در مقایسه با الگوریتم های مشابه برای الگوهای مختلف تولید داده ها، مصرف انرژی و تاخیر نقطه به نقطه را کاهش و از طرف دیگر گذردهی، نرخ ارسال بسته ها و طول عمر شبکه را افزایش داده و دارای عملکردی خوب برحسب توازن انرژی و کارآمدی انرژی می باشد، که از نتیجه مقایسه این عوامل افزایش قابلیت اطمینان روش پیشنهادی به صورت واضح مشخص می شود.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بی سیم زیرآبی ، مسیریابی ، خوشه بندی ، الگوریتم کلونی زنبور عسل