انتخاب مصالح نوین مناسب جهت اجرای دیوار غیرباربر در ساختمان‎ها به روش تحلیل سلسله مراتبی

نظر به این که از عمده آسیب‏‎های مشاهده شده در زلزله‏‎های اخیر جدا شدن دیوارهای غیرباربر از اجزای سازه‏‎ای و ترک‏‎های بزرگ طولی و قطری در آنها می‏‎باشد، انتخاب دیوار مناسب برای ساختمان بسیار حائز اهمیت است. با توجه به تنوع دیوارها و تعدد معیارها، اتخاذ تصمیمی که تمام عوامل موثر را مدنظر قرار‏ دهد ضروری است. لذا در این مقاله از روش تحلیل سلسله مراتبی که یک روش سازگار با معیار‏ها و اهداف چندگانه در تصمیم‏‎گیری می‏‎باشد استفاده شده است. برای شناسایی و تعیین میزان اهمیت معیارهای تاثیر‏گذار در انتخاب دیوار و مقایسه دقیق دیوارها بر اساس معیارها، از مدلسازی عددی و مقایسه‏‎های تجربی استفاده گردیده است. دیوارها با معیارهای طراحی، اجرا، هزینه و زمان مورد مقایسه قرار گرفتند. دیوارهایی ‏که مورد ارزیابی قرار گرفته‏‎ا‏ند عبارت از: بلوک‏ سیمانی با دانه رس منبسط شونده (LECA)، پانل‏ ساندویچی (۳D panel)، دیوار خشک (Drywall)، بلوک بتنی هوادار اتوکلاو شده (AAC) می‏باشند. در نهایت با به کارگیری روش تحلیل سلسله مراتبی به اولویت‏‎بندی انواع دیوارهای مناسب برای ساختمان‏‎ها در مناطق زلزله‏‏‎خیز‏ پرداخته شده است. نتایج نشان داد دیوار خشک به جهت امتیازات مشخصه و مقایسه‏‎های تجربی به عنوان بهترین گزینه و بلوک بتنی هوادار اتوکلاو شده و بلوک‏‎های سیمانی سبک و پانل‏‎های ساندویچی به ترتیب در جایگاه‎‏های بعدی به عنوان گزینه‏‎های مناسب می‏‎توانند در ساختمان‏‎های در معرض زلزله عملکرد بهتری داشته باشند.

کلیدواژه ها:

روش تحلیل سلسله مراتبی ، دیوار غیر باربر ، مصالح نوین ، اجزای غیرسازه‏‎ای ، دیوار خشک