رفتار لرزهای صفحات اتصال انتهایی در قابهای فولادی با مهاربندی همگرا

قاب مهاربندی همگرا یکی از سیستمهای باربر جانبی پرکاربرد میباشد. مهم ترین ضابطه در طراحی اتصالات قاب مهاربند همگرای ویژه که آن را از سیستم معمولی متمایز میسازد، ضابطه خط آزاد خمش میباشد. مطابق این ضابطه، به منظور فراهم آمدن امکان چرخش آزادانه در انتهای مهاربند و در نتیجه افزایش شکلپذیری قاب، رعایت فاصله آزاد از انتهای مهاربند به اندازه ۲ برابر ضخامت ورق اتصال الزامی است. رفتار لرزهای این نوع اتصال بصورت تک و دوبل جای بحث و بررسی فراوانی دارد. در این تحقیق مدلسازی رفتار لرزهای ورقهای اتصال باریک شونده مربوط به یک قاب با مهاربندی همگرای ویژه در نرم افزار آباکوس انجام گرفته است. نمونه ها تحت بارگذاری تغییرشکل سیکلی غیرخطی با توجه به پروتکل آزمایش ATC-۲۴ قرار گرفتند. رفتار لرزهای اتصالات مورد بررسی از لحاظ ضریب شکلپذیری، تعداد سیکل قبل از گسیختکی، دریفت قبل از گسیختگی و مقاومت کششی و فشاری مورد مقایسه قرار گرفته است. پارمترهای اصلی که که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است عبارتند از فاصله آزاد خمش، ورق دوبل یا ورق تک و زاویه باریک شوندگی. از جمله نتایج به دست آمده این است که استفاده از ورق اتصال دوبل به جای ورق اتصال تک در قاب های مهاربندی همگرا توصیه نمیشود. ورقهای اتصال دارای زاویه باریک شوندگی ۱۵ درجه دارای ظرفیت شکل پذیری و رفتار لرزهای بهتری نسبت به ورقهای اتصال دارای زاویه باریک شوندگی ۲۵ درجه هستند. برای ورقهای اتصال تک با زاویه باریک شوندگی ۱۵ درجه فاصله آزاد خمش مناسب با توجه به نمونههای مورد مطالعه برابر) ( -۲t به دست آمده است که منطبق بر مبحث ۱۰ نیست. برای ورقهای اتصال تک با زاویه باریک شوندگی ۲۵ درجه فاصله آزاد خمش مناسب با توجه به نمونههای مورد مطالعه برابر ۲t به دست آمده است که منطبق بر مبحث ۱۰ میباشد.

کلیدواژه ها:

قاب مهاربندی همگرای ویژه ، ورق اتصال تک و دوبل ، ورق اتصال باریک شونده ، فاصله آزاد خمش ، ظرفیت شکلپذیری ، مبحث دهم مقررات ملی ساختمان