بررسی فعالیت ضدمیکروبی عصاره اتانولی نه گونه گیاه دارویی بومی رشته کوه زاگرس علیه سالمونلا تیفیموریوم

زمینه مطالعه: باکتریهای بیماریزا از جمله میکروب سالمونلا بهطور گستردهای موجب بروز بیماریهای عفونی در میزبانهای مختلف از جمله حیوانات اهلی و انسان میشوند. هدف:هدف از این مطالعه بررسی اثرات ضدمیکروبی ۹ گونه از گیاهان دارویی بومی زاگرس بر روی سالمونلا تیفی-موریوم جدا شده از مدفوع طیور در شرایط آزمایشگاهی بود. روشکار: عصاره اتانولی گیاهان دارویی جوشیر، موسیر، سریش ایرانی، کنگر فرنگی، شنگ، تاج خروس، ترشک، پونه کوهی و اسپند با استفاده از دستگاه خلا از مرکز (روتاری) استخراج شد. همچنین تعداد ۱۲ سویه سالمونلا تیفی-موریوم نیز از مدفوع طیور منطقه سیستان جداسازی شد. حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی عصاره گیاهان در غلظتهای مختلف با روش رقتسازی در چاهک بر روی باکتریها تعیین شد. حساسیت سویهها به آنتیبیوتیکهای مختلف نیز با روش استاندارد دیسک دیفیوژن کربی- بائر مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج:سویههای سالمونلا تیفیموریوم در مطالعه حاضر به ترتیب مقاوم به آنتیبیوتیکهای پنیسیلین (۱۰۰ درصد)، آمپیسیلین (۱۰۰ درصد)، تتراسیکلین (۶/۱۶ درصد)، آمیکاسین (۳/۸ درصد) و اگزاسیلین (۰/۷۵ درصد) بودند. بررسی خواص ضدمیکروبی عصاره گیاهان مورد بررسی نشان داد که عصاره گیاهان تاج خروس، جوشیر و کنگر بیشترین اثر مهارکنندگی (MIC) و کشندگی (MBC) را در برابر سالمونلا تیفیموریوم داشتند. نتیجهگیری نهایی: نتایج پژوهش حاصل نشان داد که با توجه به مقاومت سالمونلا تیفیموریوم جدا شده از طیور در مطالعه حاضر، درمان آنتیبیوتیکی بویژه با آنتیبیوتیکهای پنیسیلین، آمپیسیلین و اگزاسیلین با مقاومت باکتریایی ۷۵ تا ۱۰۰ درصد اثر بخش نبود. لذا استفاده از عصاره اتانولی گیاهان دارویی بویژه جوشیر، تاج خروس و کنگر به عنوان یک درمان گیاهی جایگزین با آنتیبیوتیکهای مرسوم پیشنهاد میشود.

کلیدواژه ها:

فعالیت ضدمیکروبی ، گیاهان دارویی ، عصاره اتانولی ، سالمونلا تیفیموریوم ، طیور