حذف فسفات از منابع آبی با استفاده از نانوکیتوسان اصلاح شده با لانتانیوم

جاذب زیست ­دوست نانوکیتوسان، از طریق ژل شدن یونی، سنتز و جهت بهبود کارایی و عملکرد، با لانتانیوم، اصلاح گردید. برای شناسایی جاذب­ های سنتز شده، از روش ­های طیف سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه (FT-IR)، پراش پرتو ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، طیفسنجی پراکندگی انرژی پرتو ایکس (EDX) و جذب-واجذب نیتروژن، ‪استفاده و پس از تایید، جاذب نانو­ساختار، به عنوان جاذبی مناسب برای حذف فسفات، استفاده گردید. به منظور تصحیح نتایج حاصل از فرآیند جذب، مدل­ های جذبی لانگمویر و فروندلیچ، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد جذب فسفات روی جاذب نانوکیتوسان اصلاح شده با لانتانیوم، از ایزوترم لانگمویر، پیروی می­ کند. بیشینه ظرفیت جذب، ۹۲/۱۴۴ میلی­ گرم بر گرم است. هم چنین، زمان تعادل فرآیند جذب نیز روی نانوکیتوسان اصلاح شده با لانتانیوم، بررسی شد و داده های آزمایشی، نشان داد که زمان لازم برای رسیدن به تعادل، ۳۰ دقیقه است. اطلاعات سینتیکی بدست آمده، مورد ارزیابی مدل های سینتیکی شبه درجه اول، شبه درجه دوم و نفوذ درون ذره ای، قرارگرفت. بررسی سه مدل سینتیکی، نشان داد که فرآیند جذب با ضریب همبستگی ۹۹۶۷/۰، تطابق خوبی با مدل شبه درجه دوم دارد.

کلیدواژه ها:

کیتوسان ، لانتانیوم ، فسفات ، جذب