تحلیل سیاستهای اقتصادسیاسی دولتهای بعد از انقلاب اسلامی بر مبنای الگوی حکمرانی خوب، مطالعه موردی دولت احمدی نژاد

بانک جهانی شاخصهایی برای حکمرانی خوب در نظر گرفته که بر اساس این شاخصها دولت احمدی نژاد ارزیابی میگردد. موارد بررسی شده شامل مسکن مهر، هدفمندی یارانه، تورم و نقدینگی، کارآفرینی و ایجاد اشتغال است که دادههای موجود نشان میدهد که با تعریف حکمرانی خوب انطباق ندارد. نتایج حاصل از برسی و تحلیل نشان می دهد: ۱- در بخش مسکن و مخصوصا با تصویب قانون مسکن مهر در سال ۱۳۸۶؛ طی ۸ سال میانگین قیمت مسکن در تهران از مترمربعی ۶۴۸ هزار تومان به ۲ میلیون و ۶۱ هزار تومان افزایش پیدا کرد و در دولت دوم وی، عرضه مسکن با رکورد مواجه شد و تولید مسکن مهر باعث ارزانی و ثابت ماندن قیمت مسکن نشد. ۲- میزان درآمد حاصل از هدفمندی یارانهها نشان دهنده کسری ۳۲ هزار میلیارد تومانی درآمد است. کاهش درآمد نیز موجب شد تا دولت به چاپ و انتشار اسکناس روی بیاورد که موجبات افزایش نقدینگی و تورم گردید. ۳- در بخش کارآفرینی و ایجاد اشتغال بین سالهای ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۱، معادل تفاوت جمعیت شاغلان در این سالها است و به عبارتی برای ۹ هزار نفر ایجاد اشتغال شد که رقم خوبی نیست. ۴- در موضوع تورم به دلیل عدم توانایی قوه مجریه در حفظ تعادل عرضه و تقاضا در بازار، تورم فزاینده ای شکل گرفت. رابطه عرضه و تقاضا بیش از پیش به هم خورد طی هشت سال دولت احمدی نژاد کمترین نرخ تورم به سال ۱۳۸۴ با نرخ ۱۰.۴ درصد مربوط بود و بیشترین نرخ تورم به سال ۱۳۹۱ با ۳۰.۵ درصد بوده است.

کلیدواژه ها:

حکمرانی خوب ، تورم ، اشتغال ، مسکن مهر ، کارآفرینی