ارائه مدل اثرات گردشگری اماکن ورزشی در توسعه شهری پایدار (مطالعه موردی: شهرستان مهدی شهر)

هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل اثرات گردشگری اماکن ورزشی در توسعه شهری پایدار میباشد. این تحقیق از دسته تحقیقات توصیفی – پیمایشی است که به صورت آیندهنگر انجام شده است. جامعه آماری شامل اساتید تربیت بدنی دانشگاه، کارشناسان تربیت بدنی، کارشناسان گردشگری و لیدرهای تورهای گردشگری استفاده شد که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان ۳۸۴ نفر به صورت داوطلبانه به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند. و پرسشنامه استاندارد گردشگری ورزشی کریمی (۱۳۹۰) و پرسشنامه توسعه شهری پایدار جاوید (۱۳۹۷) بین آنها توزیع و ۲۵۸ پرسشنامه صحیح گردآوری و مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل دادهها ابتدا از طریق آزمون کولموگروف اسمیرنف به برسی نرمال بودن دادههای گردآوری شده پرداخته شد، سپس برای بررسی روایی سازه متغیرهای تحقیق و شاخصهای منتج از آنها از آزمون تحلیل عاملی تاییدی، استفاده گردید. و در نهایت به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. همچنین برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS نسخه ۲۴ و لیزرل نسخه ۱/۸ بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که مدل ارائه شده از برازش بالایی برخوردار است. بنابراین گردشگری ورزشی تاثیر مثبت و معناداری بر توسعه شهری پایدار در اماکن ورزشی شهرستان مهدیشهر دارد. همچنین گردشگری ورزشی تاثیر مثبت و معناداری بر مولفههای توسعه شهری پایدار (توسعه اقتصادی، توسعه اجتماعی و پایداری زیست محیطی) در اماکن ورزشی شهرستان مهدیشهر دارد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ورزشی ، توسعه شهری پایدار ، توسعه اقتصادی ، توسعه اجتماعی و پایداری زیست محیطی