تاملی بر استثنائات مسئولیت مدنی دولت در نظام حقوقی ایران

دشواریهای اداره امر عمومی، برخورداری دولت از برخی امتیازات ویژه اقتداری را به همراه داشته است. از آنجا که بازتعریف نقش دولت و ارتباط آن با شهروندان، تضمینکننده حقوق و آزادیهای شهروندان خواهد بود، حدود پاسخگویی این شخصیت حقوقی نیز به تناسب افزایش اقتدار گسترش یافته است. لزوم تبعیت مسئولیت مدنی دولت و نهادهای عمومی از قواعد ویژه را به شایستهبودن برقراری توازن میان حمایت از منافع شهروندان و حراست از اقتدار اداره و حرکت آن برای تحقق و نیل منفعت عمومی جامعه نسبت میدهند. با این وجود، دولت در تمامی اوقات مسئول شناخته نمیشود و بنا بر اقتضائات خاص حکمرانی، در برخی موارد ورود ضرر به شهروندان، جبران خسارات وارده از دولت انتظار نمیرود. از طرف دیگر، اهمیت تداوم زندگی اجتماعی و حفظ نظم عمومی جامعه، پادرمیانی دولت را برای بازگرداندن اوضاع به حال سابق را ایجاب مینماید. از آنجا که نمونههای مصونیت از مسئولیت، محدود و موردی است، در نتیجه تعمق در موضوع، به نظر میرسد بتوان برخی حوزههای حکمرانی را حوزه مصونیت دولت از مسئولیت و قوه قاهره و ضرورت حفظ همبستگی اجتماعی را از جمله نمونههای مسئولیت نسبی دولت دانست.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: استثنائات مسئولیت اداره ، حکمرانی خوب ، مسئولیت مدنی دولت ، مصونیت دولت