سنجش تطبیقی نگارکندهای الیمایی

هنرتجسمی ایرانی یکی از غنی ترین میراث های تاریخ جهان است که در برگیرنده بسیاری از رشته ها همچون، معماری، نقاشی، خوشنویسی، نگارکندها و ... است. نگارکند، هنری ملفق از مجسمه سازی و نقاشی بر روی سطح است. برونداد این هنر که برآمده از ذهنی خلاق و دستانی توانمند است، می تواند در هر مکان و هر دیوار نقش گردد. نگارکندها یکی از آثارتاریخی بسیار مهم در علم باستان شناسی است که بخشی از سنت، تمدن، فرهنگ و هنر پیشینیان را بازنمایی می کند. بیشترین نگارکندهای موجود در عصر اشکانی، در مناطق جغرافیایی الیمایی به چشم میخورد که تعداد آن به ۲۵ عددمی رسد. ایجاد شمار فراوان نگارکندها بر سینه کوه های بختیاری نمودار اقتدار حکومت الیمایی است که سهم و نقش بسیاری در معادلات سیاسی و فرهنگی دوره اشکانی داشته است. حاکمان الیمایی برای جاودانکردن اندیشه های خود نگارکندها را از خود به یادگار گذاشتند. هدف، مقایسه و تشریح نگارکندهای الیمایی، برای شناسایی منبع و ریشه نقوش است. نگارکندها از عالی ترین نشانه های ذوق و علاقه هنرمندان هستند که می توان به کمک آنها حوادث تاریخی، سبک های هنری و اوضاع سیاسی و مذهبی و آن دوره را شناخت. شناخت مفاهیم نگارکندها از موضوعات مورد بحث پژوهشگران است. در این پژوهش، نگارنده بر آن است با بررسی و تعمل بر نقوش، تاثیر دولت های همجوار بر هنر الیمایی، سبک لباس پوشیدن، آرایش مو و برخی از اندیشه های حاکم بر مردم الیمایی را پیدا کند. روش پژوهش به صورت کتابخانه ای است و برای رسیدن به پاسخ از منابع معتبر ایرانی و خارجی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

نگارکند ، ایذه ، الیماییان ، اشکانیان