تحلیل منازعات شافعی - حنفی در ری عصر سلجوقیان

منازعات و کشمکش های مذهبی از ویژگی های بارز شهرهای ایران در قرون میانه می باشد . در واقع در این دوران منازعات مذهبی میان پیروان فرق مختلف اسلامی شیعه، اهل سنت از یک طرف و فرق اهل سنت یعنی حنفی و شافعی از طرف دیگر برقرار بود. شهر ری نیز از جمله این شهرها بود که از گزند این منازعات فرقه ای در امان نماند. منازعات فرقه ای در شهر ری از زمان تسلط آل بویه بر این شهر آغاز شد و تا اوسط دوران سلجوقیان این منازعات بیشتر مربوط به منازعه میان شیعیان و اهل تسنن ری بود اما از اوسط دوران سلجوقیان و به دنبال حمایت های گاه و بیگاه دولت سلجوقی از حنفیان آتش اختلاف و منازعه میان حنفیان و شافعیان شعله ور شد. این منازعات در بعضی مواقع به درگیری فیزیکی منجر می شد و پیروان دو فرقه کتب و رسالاتی در رد آرا و عقاید همدیگر می نوشتند. این پژوهش، به روشی توصی فی- تحلیلی ، در پی یافتن پاسخی به این پرسش است که چه عواملی زمینه ساز منازعات فرقه ای میان شافعیان و حنفیان شهر ری در عصر سلجوقی شد و پیامد این کشمکش ها چه بود؟ فرضیه ی اساسی که این پژوهش در راستای رد یا تایید آن گام بر می دارد این است که حمایت های دستگاه حاکمیت سلجوقی از حنفیان سبب ساز این اختلافات گردید و پیامد این منازعات جنگ داخلی و لطمات اقتصادی به شهر ری و در نهایت تضعیف جایگاه اهل سنت و رشد شیعه در این شهر می باشد .

کلیدواژه ها:

ری ، شافعیان ، حنفیان ، منازعه ، سلجوقیان