مطالعه تطبیقی پوشاک محلی زنان سیستان و بلوچستان و سفالینه های گلپوریان

پوشاک همچون پرچم نماد فرهنگی یک کشور محسوب می شود. سرزمین پهناور ایران، مسکن و ماوای اقوام مختلف است، یکی ازوجوه تمایز این اقوام از یکدیگر نوع لباس ایشان است. سفالینه های تولید شده در روستای کلپورگان و سوزن دوزی های مناطقمختلف سیستان و بلوچستان، در دوره معاصر با نقوشی تزئین می شوند که با تکیه بر اصالت گذشته ی هنر این سرزمین، ازساختاری هندسی و منحصر به فرد بهره می گیرند.روش تحقیق در مطالعه حاضر تحلیلی- توصیفی می باشد که در جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای، مشاهده میدانیاستفاده شده است.در این پژوهش با توجه به نقوش سفال کلپورگان از طبیعت، باورها و اعتقادات بلوچ در کنار نقوش سوزن دوزی که با توجه بهطبیعت، فرهنگ و باورهای قوم بلوچ شکل می گیرد، باعت بوجود آمدن اشتراک بین این دو مورد شده است.ازجمله عناصر بصری مشترک، تکرار، ریتم، حرکت، نظم و ترکیب بندی های متقارن می باشد که در قالب فرم های هندسی وساختار مشابه ارتباط میان نقوش این دو هنر را پررنگتر خواهد کرد. همچنین جنسیت زنانه هنرمند بلوچ در خلق این نقوشتاثیرگذار بوده است. وجود فرم های دایره و منحنی، توجه به ریزه کاری ها و جزئیات در این دو هنر، میتواند متاثر از روان زنانه هنرمندبلوچ باشد.

کلیدواژه ها:

سفال کلپورگان ، هنر ، پوشاکف سوزن دوزی ، سیستان و بلوچستان