امکان کسب و کار جدید در عرصه لباس سنتی بلوچ با رویکردی نو

پوشاک سنتی بلوچ به دلیل کاربرد فراوانش ارزشمندترین سرمایه فرهنگی آنها است و بعد بصری هویت اجتماعی و فرهنگی اینقوم را نشان می دهد. مهمترین مشخصه پوشاک بلوچ، سوزندوزی آن است که بر لباس های زنانه دوخته می شود. نقوش هندسیاین هنر ارزش های نمادین فرهنگ و هویت پیشین عشایری این قوم را نشان می دهد. در میان هیچ قوم عشایر دیگری در ایراناین گونه نقوش هندسی بر پوشاک تبلور نیافته است. تنوع، زیبایی و اصالت این نقوش از یک سو و پیوستگی قابل ملاحظه آنهابا طبیعت و محیط پیرامون از دیگر سو سبب شده است تا تاثیرپذیری این نگاره ها از صور طبیعی در تحقیق حاضر مورد بررسیقرار گیرد. همچنین توجه به کیفیت های زیبایی شناختی و اصل هماهنگی نقوش طبیعی با هندسه حاکم بر آنها از موارد دیگرمورد توجه در پژوهش حاضر است. از ویژگی های سوزندوزی استان سیستان و بلوچستان می توان به رنگ های گرم وقرینه سازی های هندسی اشاره کرد. از رایجترین نقوش استفاده شده میتوان به هشتپر، کتهپا، عجب، عروسک، گراندی شاخ و...اشاره کرد. پارچه های سوزن دوزی برای زینت دادن انواع لوازم تزیینی منزل از جمله دیوارکوب، سفره نان، پرده، روبالشی،آباژور، البسه زنانه، زیورآلات و ... مورد استفاده قرار می گیرد. روش انجام این پژوهش از نظر هدف کاربردی بوده و از نظر شیوهاجرا توصیفی می باشد . جامعه آماری شامل کارکنان کارگاه های تولید البسه محلی بلوچی بود و نمونه آماری شامل ۱۱۲ نفر بااستفاده از جدول مورگان برآورد گردید. نتایج نشان داد بین نقش باز ترسیم نگرش زیباسناختی لباس سنتی بلوچ با توسعهکسب و کار جدید در عرصه لباس سنتی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد تولید البسه سنتی بلوچی بارویکرد زیست پایدار بر توسعه کسب و کار جدید در عرصه لباس سنتی بلوچ موثر بوده است. نتایج حاکی از معناداری رابطهمیان کاربرد و توسعه تکنولوژی های تولید البسه سنتی بلوچ با توسعه کسب و کار جدید در عرصه لباس سنتی بلوچ می باشد.

کلیدواژه ها:

لباس سنتی بلوچ ، سوزن دوزی ، روی کردی نو ، کسب و کار جدید