پیش بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس هوش هیجانی و اضطراب اجتماعی در دانش آموزان با اختلال یادگیری پایه اول ابتدایی شهرستان فسا

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس هوش هیجانی و اضطراب اجتماعی در دانش آموزان با اختلال یادگیری پایه اول ابتدایی شهرستان فسا انجام شده است. روش این پژوهش توصیفی- همبستگی به شیوه پیش بینی و جامعه آماری، شامل کلیه دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری که درسال تحصیلی ۹۸- ۹۹مشغول به تحصیل بوده اند می باشد.۶۰ نفربه روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده اند.ابزاراین پژوهش پرسشنامه خودگزارشی شامل: پرسشنامه هوش هیجانی صفت فرم -کودکان وپرسشنامه اضطراب اجتماعی لایبویتزکودکان ونوجوانان بکار رفته وبرای پیشرفت تحصیلی از کارنامه توصیفی پایان سال استفاده گردید. جهت بررسی اطلاعات وتجزیه و تحلیل آماری فرضیه های پژوهش ازرگرسیون استفاده شده است . در سطح توصیفی میانگین و انحراف معیار متغیرهای پژوهش و در سطح استنباطی از آزمون معنیداری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون ساده و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی به شیوه بارون و کنی استفاده گردید، یافته های این پژوهش حاکی از آن است که هوش هیجانی باپیشرفت تحصیلی )r=/۴۵ ; pاضطراب اجتماعی وپیشرفت تحصیلی رابطه معکوس ومعنی داری برقرار است..(r=-/۳۶; pهوش هیجانی به میزان ۴۲ درصد قادرند پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری راپیش بینی نمایدوتنها متغیر هوش هیجانی قادر به پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری است.

کلیدواژه ها:

پیشرفت تحصیلی ، هوش هیجانی ، اضطراب اجتماعی ، دانش آموزان با اختلال یادگیری