بررسی رابطه عوامل خانوادگی، روانی، اجتماعی و اقتصادی با کودک آزاری در دبستان های دخترانه

کودک آزاری در ایران مبحثی نسبتا جدید است اما در کشورهای اروپایی و امریکایی قدمت بیشتری دارد. هیچ معیار بین المللی برای تربیت کودک وجود ندارد و در فرهنگ های مختلف متفاوت است. این مطالعه با هدف تعیین رابطه عوامل خانوادگی، روانی، اجتماعی و اقتصادی با کودک آزاری انجام گردید. مطالعه حاضر یک پژوهش تحلیلی از نوع مورد شاهدی و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه کودک آزاری و ضربه، عوامل خانوادگی، روانی، اجتماعی و اقتصادی می باشد. تعداد ۱۳۵۰ دانش آموز دختر پایه ابتدایی از مناطق مختلف شهر مشهد به طور تصادفی انتحاب شدند. پس از تکمیل پرسشنامه ها و بررسی آن ها، ۷۰ دانش آموز که نمره آنان بالاتر از نقطه برش بود به عنوان دانش آموزان آزار دیده (گروه مورد) انتخاب و داده های آنان با داده های ۷۰ دانش آموز مورد آزار قرار نگرفته (گروه شاهد) که با گروه مورد همسان سازی شده بودند، مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که شایع ترین علت کودک آزاری اعتیاد والدین، عدم تفاهم آن ها، طلاق والدین، بدبینی و مشکلات روانی و در مراتب بعدی مشکلات اقتصادی، انزوای اجتماعی و فقر قرار داشتند. یافته ها موید آن است که بین انزوای اجتماعی، تعارضات و اختلافات زناشویی، مشکلات اقتصادی و روانی با آزار کودکان رابطه مستقیم وجود دارد. پیشگیری از این آسیب اجتماعی نیازمند ارتقای آگاهی والدین، آموزش مهارت های فرزند پروری، شناسایی و حمایت از خانواده های در معرض آسیب است.

کلیدواژه ها:

کودک آزاری ، خشونت والدین ، دبستان های دخترانه ، عوامل اجتماعی و اقتصادی