ارزیابی کارایی روش تجویزی در طراحی عایق کاری حرارتی ساختمان های مسکونی : بررسی موردی شهر بوشهر

جداره های خارجی ساختمان ها بدون عایق کاری حرارتی مناسب، می توانند موجب مصرف بیشتر انرژی برای گرمایش و سرمایش ساختمان هادر طول سال گردند. افزایش مصرف انرژی گرمایشی و سرمایشی ساختمان ها عواقبی چون انتشار بیشتر گازهای گلخانه ای از جمله دی اکسید کربنو پی آمد آن تغییرات اقلیمی را به دنبال خواهد داشت. عایق کاری حرارتی جداره های خارجی ساختمان ها بعنوان یکی از راه های موثر بهینهسازی مصرف انرژی در تمام دنیا شناخته شده است. در ایران، وزارت راه و شهرسازی با تدوین و ارائه مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان، راهکارهای مناسبی از جمله روش تجویزی را برای عایق کاری حرارتی ساختمان ها متناسب با امکانات داخلی کشور ارائه نموده است. این مقاله با هدفارزیابی کارایی روش تجویزی در طراحی عایق کاری حرارتی دو ساختمان مسکونی ویلایی و آپارتمانی بعنوان تیپولوژی غالب مسکن و مدل هایمورد آزمایش این مطالعه و با تکیه بر برداشت میدانی و داده های کمی، اطلاعات آب و هوایی یک ساعته و شبیه سازی رایانه ای در اقلیم گرم ومرطوب بوشهر با سخت ترین شرایط آب و هوایی در کشور و با نیاز انرژی سرمایی سالانه زیاد، تهیه گردیده است. یافته های حاصل نشان می دهدکه در نتیجه بکارگیری روش تجویزی در عایقکاری پوسته خارجی، مجموع مصرف سالانه انرژی گرمایشی و سرمایشی و انتشار سالانه دی اکسیدکربن در ساختمان ویلایی به ترتیب ۴۲ درصد و ۴۱ درصد کاهش خواهد یافت درحالیکه در واحد آپارتمانی مورد نظر، این مقادیر به ترتیب ۲۱درصد و ۲۰ درصد کاهش را تجربه خواهند کرد. نتایج این ارزیابی بیانگر آن است که عایق کاری حرارتی ساختمانهای مسکونی با زیربنای کل کمتراز هزار متر مربع با بکارگیری روش تجویزی در اقلیم گرم و مرطوب ایران در حاشیه خلیج فارس، میتواند راهکاری مناسب و عملی برای طراحیساختمان ها و محلات پایدار توسط معماران و طراحان ساختمان باشد.

کلیدواژه ها:

اقلیم گرم و مرطوب ، عایق کاری حرارتی ، روش تجویزی ، بهینه سازی مصرف انرژی ، انتشار دی اکسید کربن