تحلیل کیفیت بصری و نور روز(نمونه موردی: خانه های رنده کش، فیض مهدوی، خدیوی و سیدین از بافت قدیمی شهر کرمانشاه)

یکی از مهم ترین وجوه سنت معماری گذشته این سرزمین، توجه به دید و منظر در عین تامین نور و روشنایی در معماری است. بنایی که نور یکسرزمین شکل می گیرد و ساخته می شود، تاثیر از شرایط خاص اقلیمی و خصائل فرهنگی مردم آن سرزمین را به همراه دارد.روش های مختلف و بسیار متنوع تامین نور مناسب در معماری در بطن اقلیم و آمیخته به فرهنگ و خلقیات مردم نهفته است. شیوه های مناسباستفاده از نورگیرهای سقفی، نورگیرهای پیشانی، پنجره هایی با ابعاد مناسب با توجه به اقلیم منطقه در جهت کاهش مصرف انرژی با کاهشدرخشندگی نور در روز و با ایجاد سایه روشنایی های مطبوع در محیط و فضای معماری، به نوعی تجلی هنر در معماری است. از سوی دیگر هدفپنجره های یک فضا علاوه برتامین نور و روشنایی تامین منظر، دید مناسب و بسظ فضایی است از این سو این مقاله در ابتدا، نحوه ی شکل گیریخانه های شهر کرمانشاه را در دوره های قاجار و پهلوی مورد مطالعه قرار می دهد، به منظور بررسی دقیق تر چهار خانه را از این دو دوره ی تاریخیانتخاب می کند و سازماندهی فضایی آنها را مورد بررسی قرار می دهد و در ادامه چهار فضای خاص با توجه به معیارهای فضایی از این خانه ها راانتخاب و چگونگی نورگیری و موقعیت آن در شبکه فضایی تحلیل می کند و سپس شاخص های کیفیت بصری که شامل سه شاخص مساحتایزوویست، بیشترین خط شعاعی دید و کمترین خط شعاعی دید هستند را در فضاهای مشخص شده، با استفاده از نرم افزار دیپث مپ (Depthmap) استخراج می کند و ارتباط بین شاخص ها را در نمونه های موردی بررسی می کند. نتایج این تحقیق ارتباط بین دید به آسمان و شاخصهای ایزوویست را توضیح می دهد.

کلیدواژه ها:

نور روز ، سازماندهی وتنوع فضایی ، کیفیت بصری ، ایزوویست