تاثیر اکولوژی شهری و معماری پایدار بر روابط پایداری اجتماعی و طراحی معماری شهری

اهمیت طراحی های ساختمانی براساس مشخصه های اکولوژیک امری واضح و هویدا است، چراکه این قبیل فعالیتها نه تنها برمحیط زیست درحال حاضر تاثیر میگذارد بلکه آثار آن متوجه نسلهای بعدی نیز خواهد شد و باعث بقا و پایداری محیط زیست برای آنها نیز میشود.رواج ساخت وساز برمبنای طراحی۵ هماهنگ با اقلیم، زمانی میتواند بر کاهش اتلاف انرژی تاثیر مطلوب داشته باشد که زمینه و بستر آن در کالبد شهر فراهم باشد. از این رو این نوشتار نیز با نگاهی بر شهرسازی معاصر ایران ،نحوه قرار گیری واحدهای همسایگی نسبت به یکدیگر و چگونگی ایجاد پیکره کالبدی شهر را با تاکید بر موضوع اتلاف انرژی در ساختمانها مورد بحث قرار دارد.و در این میان مساله هماهنگی ارتفاع واحدهای همسایگی و ساختمانهای همجوار،تناسب عرض گذرها و ارتفاع ساختمانها، بکار گیری مصالح گوناگون در جداره خارجی بنا (نما)باتوجه به قوانین شهر داری و در نهایت مساله توجه به شرایط اقلیمی هر شهر در تدوین قوانین شهرسازی آن، تشریح گردید.امید است باز نگری مجدد بر طرحهای شهری و قوانین شهرسازی و رفع نواقص بتواند سبب ایجادکالبد شهری مناسب و پدید آمدن زمینه مطلوب برای رواج ساخت ،بناهای همساز با اقلیم گردد تا میزان اتلاف انرژی در ساختمانها کاهش یابد و آسایش بیشتری برای شهروندان حاصل شود.

کلیدواژه ها:

اکولوژی ، معماری پایدار ، محیط زیست ، انرژی ، اقلیم