تاثیر بازی مبتنی بر هوش اخلاقی بر وجدان، خویشتنداری و مسئولیت پذیری اجتماعی کودکان با استعداد دبستانی
محل انتشار: فصلنامه روان شناسی تربیتی، دوره: 15، شماره: 54
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 430
فایل این مقاله در 31 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEP-15-54_003
تاریخ نمایه سازی: 10 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بسته بازی طراحی شده مبتنی بر هوش اخلاقی بر افزایش وجدان، خویشتنداری و مسئولیتپذیری اجتماعی کودکان بااستعداد دبستانی بود. روش پژوهش، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشآموزان دختر با استعداد پایههای چهارم، پنجم و ششم ابتدایی منطقه سه تهران بودند. از میان مدارس ابتدایی دخترانه منطقه ۳، مدرسهای بهطور تصادفی انتخاب شد. از میان دانشآموزان بااستعداد در پایههای مورد نظر تعدادی دانشآموز بنابر تشخیص آموزگاران کلاسشان انتخاب شدند. سپس از میان آنها تعداد ۳۰ دانشآموز به تصادف انتخاب شدند و بااستعداد بودن آنها نیز از طریق آزمون هوش گاردنر تائید شد. دانشآموزان بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۶ نفر) و کنترل (۱۴ نفر) گمارده شدند. بسته بازی بر اساس نظریه و کتابهایی در زمینه بازی و هوش اخلاقی بوربا (۲۰۰۱) طراحی شد و به تائید پنج متخصص روانشناسی کودک و نوجوان رسید. این بسته در گروه آزمایش طی ۹ جلسه یک ساعته اجرا شد. ابزار مورد استفاده پژوهش پرسشنامه مسئولیتپذیری کردلو (۱۳۸۹)، هوشاخلاقی علیاکبریدهکردی، گلپایگانی و محتشمی (۱۳۹۴) و هوش چندگانه گاردنر بود. نتایج تحلیل دادهها با استفاده از آزمون کوواریانس برای دو متغیر وجدان و خویشتنداری و نیز آزمون t برای متغیر مسئولیتپذیری نشان داد که بسته بازی طراحی شده در افزایش مولفههای وجدان (۰۰۳/۰ = p)، خویشتنداری (۰۰۶/۰= p)، و مسئولیتپذیری (۰۰۱/۰= p) موثر واقع شده است و بهطور معناداری نمرات پسآزمون گروه آزمایش در این سه مولفه از گروه کنترل بالاتر بود. مرحله پیگیری به دلیل محدودیت زمانی و در دسترس نبودن نمونه مورد مطالعه اجرا نشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مائده جلائی
کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه الزهرا(س)، تهران، ایران (نویسنده مسئول) m.jalaee۹۴@gmail.com
لیلا چراغ ملایی
استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه الزهرا(س)، تهران، ایران
روشنک خدابخش پیرکلانی
دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه الزهرا(س)، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :