ارتباط فرسودگی شغلی، انگیزش شغلی و تابآوری با کیفیت زندگی کاری کادر درمان یکی از بیمارستانهای نیروهای مسلح در سال ۱۳۹۷

اهداف: روانشناسی مثبتنگر، در کنارترمیم آسیبها، به سمت بهینهساختن کیفیت زندگی گام بر میدارد. کیفیت زندگی کادر درمانی بسیار مهم است. سطح بالایی از فرسودگی کاری کادر درمانی میتواند بر کیفیت زندگی آنها و در نتیجه کیفیت و کمیت مراقبت از بیمار تاثیر بگذارد. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط فرسودگی شغلی، انگیزش شغلی و تابآوری با کیفیت زندگی کادر درمان در یکی از بیمارستانهای نیروهای مسلح بود. ابزار و روشها: این پژوهش توصیفی- همبستگی در کلیه کارکنان کادر درمانی یکی از بیمارستانهای نیروهای مسلح در سال ۱۳۹۷ انجام شد. با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی، ۳۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور گردآوری دادهها از پرسشنامههای کیفیت زندگی، فرسودگی شغلی، انگیزش شغلی وتابآوری استفاده شد. برای بررسی پایایی این مقیاسها از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که نتایج بیانگر مطلوبیت این مقیاسها بود. دادهها با استفاده از روش همبستگی و رگرسیون چندگانه در نرمافزار SPSS ۲۰ تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: بین مولفههای خستگی عاطفی و شخصیتزدایی با کیفیت زندگی کاری رابطه منفی (۰۵/۰>p) و بین مولفه موقعیت فردی با کیفیت زندگی کاری رابطه مثبت وجود داشت (۰۵/۰>p). علاوه بر این، بین مولفههای تنوع مهارت، هویت وظیفه و بازخورد با کیفیت زندگی کاری رابطه مثبت (۰۵/۰>p) و بین تابآوری و کیفیت زندگی کاری نیز رابطه مثبت وجود داشت (۰۵/۰>p). نتیجهگیری: فرسودگی شغلی، انگیزش شغلی و تابآوری کارکنان در میزان کیفیت زندگی کاری ایشان موثر است.

کلیدواژه ها:

Quality of Life ، Burnout ، Motivation ، Resilience ، کیفیت زندگی ، فرسودگی ، انگیزش ، تابآوری