امام رضا (ع) در گسترش تشیع در ایران

امام رضا (ع) همزمان با شروع قرن سوم هجری وارد ایران شد. از سال ۱۲ هجری قمری فتوحات اسلامی در ایران شروع شد و همزمان بهویژه در دوران خلافت امیرالمومنین علی (ع) مردم با خاندان آل بیت (ع) آشنا شدند و انس گرفتند و تشیع در این سرزمین نفوذ یافت. مناطقی مثل مدائن، قم و خراسان اولین مناطقی بودند که در همان سده اول هجری به تشیع گرایش پیدا کردند. در اینجا این سوال مطرح است که ورود امام رضا (ع) به ایران چه تاثیری در گسترش تشیع در بین ایرانیان داشت. بهطور یقین تاثیر فرهنگ را در عقیده ملتها را نمیتوان انکار کرد. مردمی که تمدن اصیل و فرهنگی عمیق دارند بهطور نسبی قدرت تمیز و تشخیص بیشتری از بقیه دارند و این خود عامل مهمی برای پذیرش آیین تشیع در ایران بود. یافتههای پژوهش حاضر نشان میدهد که ورود امام رضا (ع) تاثیر زیادی در گرایشها و نگرشهای اعتقادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ایرانیان داشت؛ زیرا شخصیت علمی، معنوی و شیوههای اخلاقی و رفتاری امام رضا (ع) و تعاملات ایشان با مردم زمانیکه در خراسان بودند نیز این تاثیر را دوچندان میکرد.

کلیدواژه ها:

امام رضا (ع) ، تشیع ، هجرت ، ایران ، خراسان ، خلفا ، هارون ، مامون